پاسخهای خطی و غیرخطی سه مدل سازه ای ساده از پلهای سه دهانه متقارن شامل پلهای ساده، پلهای با کلید برشی میانی و پلهای با جداگر لرزه ای میانی تحت حرکات در امتداد گسل مورد بررسی قرار گرفته است. برای پلهای ساده و پلهای با کلیدبرشی میانی بسته به پریود اصلی پل و بزرگای زلزله ممکن است ماکزیمم نیروی کلید برشی به بیش از 2 الی 3 برابر شتاب گرانش برای پلهای سخت (با پریود 0.1 ثانیه)و حداکثر جابجایی نسبی پایه به بیش از 10 درصد برای پلهای نرم(با پریود 1.5 ثانیه)برسد. اثر حرکات ناهمگون روی ماکزیمم نیروی کلیدبرشی قابل چشم پوشی است. به ازای تمامی بزرگاهای زلزله اثر عبور امواج منجر به افزایش 25 درصدی حداکثر جابجایی نسبی پایه های پل در محدوده پریودی در نظر گرفته شده (0.1 الی 1.5 ثانیه) گردیده است. برای پلهای با جداگر لرزه ای میانی نتایج نشان می دهد که حداکثر جابجایی نسبی پایه ممکن است به 25 درصد برای پلهای خیلی نرم(با پریود 3.5 ثانیه)برسد. حداکثر تغییر شکل جداگر تحت زلزله های کوچک (m=4,5) در پریودهای کمتر از 1.75 ثانیه و تحت زلزله های بزرگ (m=6,7) در پریودهای بیشتر از 1.75 ثانیه رخ میدهد. تحت زلزله های کوچک (m=4,5) اثر عبور امواج برای پلهای با پریود اصلی کمتر از 1.75 ثانیه قابل ملاحظه بوده و می تواند حداکثر تغییرشکل جداگر را تا 1.8 برابر و حداکثر جابجایی نسبی پایه را تا 1.35 برابر افزایش دهد، درحالیکه تحت زلزله های بزرگ (m=6,7) اثر حرکات ناهمگون برای پلهای با پریود بیشتر از 1.75 ثانیه تعیین کننده بوده و می تواند ماکزیمم تغییرشکل جداگر را تا 1.35 برابر افزایش دهد و اثر آن بر ماکزیمم جابجایی نسبی پایه قابل چشم پوشی است. برای هر سه نوع پل بسته به میزان حد تسلیم خمشی پایه ها و بزرگای زلزله با افزایش پریود اصلی پل، رفتار غیرخطی پایه ها ممکن است سبب کاهش ماکزیمم نیروی کلیدبرشی و حداکثر تغییرشکل جداگر تا 80 درصد و افزایش ماکزیمم جابجایی نسبی پایه ها به بیش از دو برابر نسبت به حالت خطی گردد.