هدف پژوهش حاضر، طراحی و آزمون الگویی از پیشایندها و پیامدهای جاافتادگی شغلی در کارکنان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب - اهواز بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی کارکنان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب – اهواز در سال 1389 بوده است. در این پژوهش تعداد 400 نفر برای آزمودن فرضیه های پژوهش، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، که از این میان 304 نفر (شامل 267 مرد و 37 زن) به پرسش نامه ها به صورت کامل پاسخ دادند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسش نامه جاافتادگی شغلی، پرسش نامه حمایت سرپرست، پرسش نامه فرصت های رشد و ارتقا، پرسش نامه هیجان مثبت، پرسش نامه عملکرد تکلیفی، پرسش نامه قصد ترک شغل و پرسش نامه رفتارهای مدنی سازمانی معطوف به فرد و معطوف به سازمان می باشند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری (sem) و بر اساس نرم افزار amos ویرایش 16 انجام گرفت. جهت آزمودن اثرات واسطه ای الگو، از روش بارون و کنی (1986) و آزمون بوت استراپ در برنامه ماکرو آزمون پریچر و هیز (2008) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند که الگوی پیشنهادی، از برازش نسبتا خوبی با داده ها برخوردار است. برازش بهتر با داده ها، از طریق همبسته کردن خطاهای دو مسیر به دست آمد. تمامی فرضیه های پژوهش حاضر مورد تائید قرار گرفتند.