در این مطالعه 7 نشانگر irap ، 8 نشانگر remap و 2 نشانگر issr به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و روابط بین نمونه های ae. tauschii ایرانی، t.durum و t. aestivum مورد استفاده قرار گرفتند. چند شکلی بالایی در هر دو نشانگر irap و remap (99%) مشاهده شد. نتایج نشان داد که ae. tauschii بیشترین میزان تنوع را در بین سه جمعیت مورد مطالعه دارا بود. همچنین از میان نشانگرهای مورد مطالعه ترکیب نشانگری های irap از remap تنوع بالاتری دارا بود. 3 دندروگرام بر اساس معیار فاصله ژنتیکی dice و الگوریتم upgma رسم شد. در هر سه دیاگرام بر اساس داده های irap ، remap و داده های کل نمونه های آژیلوپس استان گلستان نزدیک ترین نمونه ها به t. aestivum و محتمل ترین جد ژنوم d بودند و می توانند به طور گسترده برنامه های به نژادی مورد استفاده قرار گیرند. 3 دندروگرام این 3 گونه را به 3 گروه مجزا تفکیک کردند. نتایج ما تائید کرد که رتروترانسپوزون ها می توانند به عنوان یک سیستم نشانگری مناسب برای ارزیابی تنوع ژنتیکی و ارتباط گندم و گونه های خویشاوند مورد استفاده قرار گیرند.