در این پژوهش ارتباط بین نوسان پذیری سود و قابلیت پیش بینی کوتاه مدت و بلند مدت سود مورد بررسی واقع گردید. پژوهش های اخیر نشان می دهد که نوسان پذیری سود، از دو عامل نشات می گیرد، نوسان پذیری به دلیل شوک های اقتصادی و نوسان پذیری به علت مسائل موجود در فرآیند حسابداری تعیین سود، که انتظار می رود هر دو این عوامل قابلیت پیش بینی سود را کاهش دهند (دایچو وتانگ، 2009). بر همین اساس در این پژوهش قدر مطلق تعهدات و نوسان پذیری جریان نقد عملیاتی نیز برای مقایسه نتایج، استفاده شد. نوسان پذیری جریان نقد عملیاتی که به عنوان نماینده ای برای نوسان پذیری اقتصادی در نظر گرفته شد، مبنای مناسبی برای دسته بندی بر اساس قابلیت پیش بینی سود ارائه نمی کند. اما نتایج تعهدات نشان داد که تفاوت در r2 تعدیل شده از لحاظ آماری معنادار است. نتایج این پژوهش نشان داد که نوسان پذیری سود مبنای قابل اتکایی را در رابطه با تمییز در پایداری نسبی سود و قابلیت پیش بینی سود تا 3 سال آتی، فراهم می کند. سطح تعهدات و نوسان پذیری سود بر حسب توان پیش بینی در کوتاه مدت یکسان عمل می کنند.