گرچه سرشت دین، خدایی است اما از آن رو که مخاطبش انسان است،در تفهیم ادراک ها و آرمان های خود ناگزیر از استخدام همان ابزار بشری یعنی واژه هاست.تغییر معنی واژگان بخشی از جوانب تحول زبانی است.به دنبال انقلاب عظیمی که قرآن کریم در صدر اسلام به وجود آورد،تحولی وسیع در معانی واژگان پدیدار شد که این تحول در پی دگرگون شدن مجموعه ی ارزش ها و جایگزینی ارزش های نو است،با تحول ارزش ها در صدر اسلام،در واژه ی«عفو»نیز تحول معنایی رخ می دهد که تحول معنایی این واژه و واژه های متقارب المعنی با آن موضوع این تحقیق قرار گرفت. هدف از این تحقیق تبیین ضرورت بررسی تحول معنایی واژگان؛ برای درک معنای صحیح آن در ترجمه ی قرآن است و این که بدون این امر ترجمه ی صحیح امکان پذیر نیست. مطالب این پایان نامه بدین شرح است: فصل اول شامل کلیاتی پیرامون علم معنی شناسی است. فصل دوم به بیان معانی واژه ی عفو در قاموس ها و ادبیات عصر جاهلی و قرآن اختصاص داده شده است. در فصل سوم نیز معنای واژگان متقارب المعنی با واژه ی عفو، جمع آوری و مقایسه و تحلیل شده است که البته روش این پژوهش به صورت تحلیلی و تطبیقی انجام شده است. در نهایت پس از بررسی تحول معنایی این واژگان از دوری جاهلی تا صدر اسلام مشخص گردید، واژه ی «عفو» و واژه های متقارب المعنی با آن، گسترش معنایی پیدا کرده و در حوزه ی معنایی ارزش های اخلاقی قرار گرفته اند.