هدف کلی از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر فاصله کانون توجه ارائه شده بوسیله دستورالعمل براکتساب، یادداری و انتقال مهارتهای سرویس بدمینتون در پسران نوجوان می باشد. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و بصورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری آن شامل 62 نفر، پسر نوجوان (10 تا 14 ساله)راست دست، سالم، مبتدی در مهارت سرویس کوتاه و بلند بدمینتون و شرکت کننده در کانون های تابستانی بدمینتون شهر تبریز می باشند. 45 نفر داوطلب شرکت در پژوهش حاضر با سابقه تمرینی کم در حد آشنایی با مهارت سرویس بدمینتون به عنوان نمونه آماری تحقیق به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. پس از آموزش مهارت سرویس(بلند و کوتاه) بدمینتون شرکت کنندگان بر اساس نتایج بدست آمده از پیش آزمون(20 سرویس بلند و کوتاه از فاصله 98/1 متری)، طول دست، قد و وزن در سه گروه 15 نفری در سطوح مختلف کانون توجه(بیرونی دور، بیرونی نزدیک و درونی) بصورت هدفدار همسان سازی و جایگزین شدند. سپس در هر یک از جلسات تمرینی(5 جلسه) اعضای هر گروه طبق دستورالعمل آموزشی ارائه شده بصورت جداگانه شش دسته 10 کوششی(60 کوشش) انجام دادند. بعد از سه روز بی تمرینی شرکت کنندگان همانند پیش آزمون در آزمون یادداری و یک روز پس از آزمون یادداری، در آزمون انتقال شرکت کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با سنجشهای مکرر و آزمون تعقیبی توکی مورد مقایسه قرار گرفت(05/0=?). نتایج نشان داد که: بین دقت سرویس بلند و کوتاه گروه کانون توجه بیرونی دور با گروه کانون توجه درونی در مرحله اکتساب، پس آزمون، یادداری و انتقال اختلاف معنی داری وجود دارد(01/0=p) و بین دقت سرویس بلند و کوتاه گروه کانون توجه بیرونی دور با گروه کانون توجه بیرونی نزدیک در مرحله اکتساب، پس آزمون، اختلاف معنی داری وجود ندارد(47/0=p). بطور کلی چنین نتیجه گیری می شود که اثر فاصله برای بازیکنان بدمینتون مبتدی در یادگیری سرویس بلند و کوتاه بدمینتون مهم می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود مربیان بدمینتون جهت تسریع یادگیری مهارت سرویس بلند بدمینتون با ارائه ی دستورالعمل توجه فراگیران را به کانون توجه بیرونی دور مثل نقطه ی یا منطقه فرود توپ معطوف نمایند.