این پژوهش به منظور بررسی رابطه تمایز یافتگی و فرسودگی شغلی در زنان شاغل سرپرست خانوار و غیر سرپرست صورت گرفته است. روش:جامعه آماری پژوهش کلیه زنان شاغل در سازمان بهزیستی شهر تهران بود، برای نمونه گیری از جامعه مذکور از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده گردید، شرکت کنندگان پژوهش 170 نفر که شامل 100 نفر غیر سرپرست خانوار و 70 نفر سرپرست خانوار بودند، برای سنجش فرسودگی شغلی از پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش که دارای 22 سوال است و برای سنجش تمایز یافتگی از آزمون تمایزدهنده اسکورن که دارای 46 سوال است استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، واریانس) و از آمار استنباطی (تحلیل واریانس دوراهه، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین تمایزیافتگی و فرسودگی شغلی و مولفه های آن در سطح 05/0p< رابطه معکوس و معنادار وجود داشت. (r=-0.31). بین فرسودگی شغلی زنان سرپرست خانوار و غیر سرپرست تفاوت معناداری وجود داشت. اما بین تمایز یافتگی زنان سرپرست خانوار و غیر سرپرست خانوار تفاوت معناداری مشاهده نشد(05/0p< ).