در این رساله نگارنده بر آن است تا در وهله ی اول به بررسی وجود یا عدم وجود حباب قیمت مسکن در تهران برای دوره ی 1387:4-1371:1 بپردازد. برای این امر مدل پوتربا با تئوری q توبین ترکیب شده تا ابزار آکادمیک مناسبی برای تحلیل آثار کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت شوک های عرضه و تقاضا بر قیمت مسکن فراهم گردد. با استفاده از متغیرهای موجود در مدل پوتربا، به عنوان عوامل موثر بر تقاضا و شاخص q توبین به عنوان معیار تأثیرگذار بر عرضه ی مسکن، قیمت بنیادی مسکن به کمک الگوی خود توضیح با وقفه- های توزیعی (ardl) تخمین زده شده و پسماند مدل به عنوان مولفه ی حبابی در نظر گرفته شده است. در مرحله ی بعد به دنبال بررسی اثر عملکرد سایر بازارها و همچنین نوسانات نقدینگی، بر ایجاد و یا تشدید حباب در بازار مسکن تهران، ابتدا با استفاده از فیلتر جدا سازی سیکل و روند هودریک- پِرِسکات نوسانات تصادفی یا به عبارت دیگر شوک های این متغیرها جداسازی شده و مجدداً مدل ardl برآورد شده است؛ به این صورت که مولفه ی حبابیِ(پسماند) مدلِ اول به عنوان متغیر وابسته و جزء سیکلی متغیرهای موثر بر حباب، به عنوان متغیر مستقل وارد مدل شده اند. یافته ها حاکی از آن است که نرخ تورم، نسبت q توبین، اجاره ی واقعی، تعداد خانوار و موجودی مسکن همگی از عوامل مهم تعیین کننده ی قیمت بنیادی مسکن در تهران بوده و این متغیرها با 95% اطمینان به سمت تعادل بلندمدت گرایش دارند. به علاوه، نوسانات نقدینگی از مهم ترین عوامل موثر در تشکیل حباب در بازار مسکن تهران، شناسایی گردید.