چکیده: سازمان تامین اجتماعی یکی از بزرگترین سازمانهای ارائه دهنده خدمات بیمارستانی در ایران می‏باشد که مراقبت‏های بیمارستانی را از دو طریق سیستم درمان مستقیم (بیمارستانهای تحت مالکیت و مدیریت خود سازمان) و سیستم درمان غیر مستقیم (بصورت خرید خدمات بیمارستانی و درمانی از دیگر سرویس دهندگان) به متقاضیان ارائه می‏دهد. هدف از انجام مطالعه حاضر پاسخ گویی به دو سوال اساسی است. اول آنکه آیا تمامی بیمارستان‏های تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی از سطح کارایی فنی یکسانی برخوردار هستند؟ و دوم آنکه آیا اندازه بیمارستان بر روی سطح کارایی فنی آنها تاثیر دارد؟ جامعه آماری این تحقیق شامل 65 بیمارستان تامین اجتماعی فعال طی سال های 1386 الی 1388 می شود که به منظور ایجاد شرایط همگنی به دو دسته بیمارستانهای با تعداد زیر100 تخت فعال(بیمارستانهای کوچک ) و بیمارستانهای با تعداد بالای 100 تخت فعال (بیمارستانهای بزرگ ) تقسیم شدند. به منظور سنجش میزان کارایی فنی بیمارستانها ابتدا از مدل تحلیل پوششی داده ها (dea) با فرض بازدهی ثابت نسبت به مقیاس تولید استفاده شد و سپس جهت تفکیک کارایی فنی به کارایی مقیاس و مدیریتی از مدل پوششی(bcc) نهاده محور با فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس(vrs) استفاده گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که میانگین کارایی فنی بیمارستانهای باظرفیت بالای 100 تخت فعال (بیمارستانهای بزرگ) برابر912/0و میانگین کارایی فنی بیمارستانهای باظرفیت کمتر از 100 تخت فعال (بیمارستانهای کوچک) برابر887/0بدست آمدند. فقط 5/28 درصد از بیمارستان کوچک و 2/16 درصد از بیمارستانهای بزرگ از کارایی کامل برخوردار بودند. بنابراین مشخص گردید که به طور میانگین 78 درصد از مجموع بیمارستانهای کوچک و بزرگ از ناکارآمدی نسبی طی سال های 1386 الی 1388 برخوردار هستند. علیرغم مشاهده میانگین بالاترکارایی فنی بیمارستانهای بزرگ نسبت به بیمارستانهای کوچک باید گفت که به طور کلی طی دوره مورد مطالعه، بهره وری کل عوامل در بیمارستانهای کوچک از تغییرات مثبت و در بیمارستانهای بزرگ از تغییرات منفی برخوردار بوده است که اشاره به تلاش مدیریت سازمان در جهت ارتقاء سطح کیفی بیمارستانهای کوچک و عمدتا در دسترس قشر متوسط دارد.

در نظر گرفتن مدل خاک- پی- سازه باعث تغییر در پاسخ لرزه ای سازه ها می گردد. با این حال در اغلب موارد، مسئله اندرکنش در روند تحلیل و طراحی سازه ها نادیده گرفته می شود که علت این امر تصور عموم مهندسین بر محافظه کارانه بودن اثرات آن بر پاسخ لرزه ای سازه هاست. با وجود این که زمان تناوب و میرایی سازه در حالت درنظرگرفتن اندرکنش تغییر یافته و اغلب باعث کاهش نیروهای ورودی می گردد، لیکن این فرضیه در تمامی حالات صحت نداشته و می تواند باعث تخمین غیرمحافظه کارانه تقاضای لرزه ای گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر انعطاف پذیری پی بر نحوه اعمال ضریب اصلاح تقاضای عضو در دستور العمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود می باشد. بدین منظور از روش ساده و کارآمد و در عین حال با دقت مناسب تیر مستقر بر خاک غیرخطی وینکلر استفاده شده است. در این راستا قاب های 3، 6، 10 و 1? طبقه بتنی مستقر بر خاک های نرم، متوسط و سخت طراحی شده و نتایج تحلیل های غیرخطی تاریخچه زمانی هر یک در حالت های پایه صلب و انعطاف پذیر با نیروهای پیشنهادی روش استاتیکی خطی دستورالعمل مقایسه شده است. نتایج نشانگر آنست که ترکیبات بارگذاری دستورالعمل برای اجزاء کنترل شونده توسط تغییرشکل با بارهای ثقلی قابل توجه (برای نمونه تیرها) می تواند منجر به برآورد غیرواقع گرایانه تقاضای لرزه ای گردد. در ادامه طی فصل شش برخی از قاب های دیواربرشی با استفاده از روش hunt & fill تحت تحلیل دینامیکی فزاینده قرار گرفته و نتایج حاصل از این تحلیل در دو حالت پایه صلب و انعطاف پذیر مقایسه شده اند. نتایج حاصل از این مقایسه بیانگر تأثیر چشمگیر پدیده اندرکنش خاک- پی- سازه بر منحنی های حاصل از این تحلیل می باشد.

در این پژوهش تحلیل جریان در کانال بر اساس روش شبیه سازی مستقیم معروف به dns صورت گرفته است. تحلیل جریان بر اساس روش شبه طیفی ? در شش روش مختلف گسسته سازی زمانی بر پایه دو تکنیک لغزشی و مونولیتیک با دو الگوریتم با گام زمانی ثابت و متغیر انجام شد. همچنین تاثیر الگوهای همانند سازی غیر محذوف(aliased)، حذف همانند سازی در راستای قائم(dealiased y)، حذف همانند سازی در راستای طولی و عرضی (dealiased xz) و حذف کامل همانند سازی در سه راستا (dealiased xyz) در حذف خطای همانندسازی در جریان بررسی گردید. در ادامه پس از استخراج معادلات در فضای فوریه و چبیشف، شش ساختار مختلف معادل با جمله غیرخطی شامل ساختار چرخشی (rotational)، ساختار متقارن انحرافی (skew symmetric)، ساختار انتقالی (convection)، ساختار واگرایی (divergence)، عبارت خطی شده (linearized) و روش متناوب (alternate) معرفی گردید و نتایج حاصل از تحلیل جریان در یک کانال با عنایت به ساختارهای فوق نیز ارائه شد. مطالعه عددی میدان جریان به ابعاد در شبکه ای از نقاط 128×65×128 و عدد رینولدز اصطکاکی re?=175 تحلیل و ارائه گردیده است. نتایج حاصله از تحلیل و مقایسه مقادیر آشفتگی بویژه مقادیر آماری آشفتگی در روشهای مختلف گسسته سازی زمانی نشان می دهد الگوریتم با گام زمانی متغیر و الگوهای اصلاحی حذف همانند سازی منجر به افزایش دقت و کاهش هزینه های محاسباتی به ترتیب در حدود 37% و 33% میگردد. ضمن آنکه انتخاب ساختار جمله چرخشی در مقایسه با پنج ساختار دیگر معادل با جمله غیرخطی بویژه الگوی متقارن انحرافی (با کاهش هزینه های محاسباتی 62%) توصیه می گردد. در ادامه با عنایت به توانایی شبکه عصبی مصنوعی در مدلسازی سیستمهای به شدت غیر خطی، مدل هوشمند آشفتگی برای پیش بینی جریان کانال ارائه گردید. بدین ترتیب آموزش شبکه عصبی bp با الگوریتم لونبرگ- مارکواردت با مجموعه داده های بدست آمده از حلdns با استفاده از دو رویکرد جدید در تعیین تعداد نرونهای لایه پنهان و آموزش چند منظوره برای تحلیل همزمان المانهای بردار سرعت میدان جریان با دستیابی به کارایی 0005/0 و ضریب همبستگی در حدود 98% صورت پذیرفت. با توجه به تردیدهای موجود در دقت اندازه گیری جریان مجاورت جداره در کانال، مدلسازی هوشمند این بخش از میدان جریان با آموزش 20480 نمونه، جداگانه در طول گامهای زمانی انجام پذیرفت. نتایج حاصل از آموزش شبکه در حالات مختلف بیانگر این مساله است که شبکه عصبی مصنوعی نیز همانند روشهای معمول تجربی و عددی دینامیک سیالاتی قابلیت مدلسازی جریانهای آشفته را بخوبی دارا می باشد.

طراحی مطلوب و بهـینه یک سازه مستـلزم رعایت حداقـل حاشیـه ایمنی است. ظرفیت های سازه شامل تغییـرشکل و مقاومت، باید از مقادیری که در هنگام وقوع زلزله به سازه اعمال می شوند، بیشتـر باشند. روش مورد استفاده در اکثر آییـن نامه ها، روش مبتنی بر مقاومت و شکل پذیری است. طیف پاسخ غیـرارتجـاعی در این روش از طیـف کاهش یافتـه پاسخ الاستیـک سازه توسط ضـرایب کاهنـده بدست می آید. از اینـرو، ضرایب کاهنـده که در آییـن نامه های طراحی لرزه ای با عناوین مختلف ضریب کاهش نیرو، ضریب کاهش مقاومت، ضریب رفتار یا ضریب اصلاح پاسخ معرفی شده اند، نقش بسیـار مهمی را به عهده دارند. این ضریب در واقع اعمال کننده فلسفه طراحی لرزه ای می باشد. تغییر کوچکی در مقدار ضرایب کاهنده، منجر به تفاوت چشم گیری در مقادیر برش پایه محاسبه شده بر اساس طیف خطی و تخمین غیرواقع گرایانه ای از ضریب زلزله و نیروهای طراحی می شود و این امر می تواند یک طراحی نادرست غیراقتصادی و یا محافظه کارانه را در پی داشته باشد. در آیین نامه های کنونی این ضریب بر اساس قضاوت مهندسی، تحلیل و مشاهده عملکرد ساختمان هایی با مشخصات متفاوت و تحریک شده توسط زلزله های مختلف تعییـن شده است و لزوم تبیین دقیـق تر این ضریب احسـاس می شود. علاوه بر آن، مقدار متفـاوت این ضریب در آییـن نامه ها و دستـورالعمـل های مختلف سراسر دنیا، باعث ایجاد عدم اطمینان به نتایج در بین طراحان شده است. از این رو محاسبه دقیق این ضریب و بررسی پارامترهای تأثیرگذار آن، مسأله ای است که توجه بسیاری از پژوهشگران و محققین را در سال های اخیر به خود جلب نموده است. هدف از رساله حاضر بررسی مقدار پیشنهاد شده برای ضریب کاهش نیرو در دستورالعمل بهسازی لرزه ای asce/sei41-06 می باشد. بدین منظور با استفاده از روش های تحلیل استاتیکی خطی و دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی، مجموعه ای از قاب های خمشی بتنی همراه با دیوار برشی، متفاوت در تعداد طبقات و مستقر بر خاک های با مشخصات مختلف در دو حالت پایه صلب و انعطاف پذیر، مورد مطالعه قرار گرفته اند. نتایج نشان دهنده این است که ترکیبات بارگذاری ارائه شده در دستورالعمل برای اجزای کنترل شونده توسط نیرو، منجر به تخمین غیرواقع گرایانه ای از تقاضای لرزه ای می گردد. مقایسه نتایج حاصل از دو تحلیل، مقادیر متفاوتی از ضریب کاهش نیرو را به منظور استفاده در روند طراحی پیشنهاد می دهد.