مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ، یکی از مهمترین پارامترهای طراحی سازه‎ها در سازندهای سنگی است. این پارامتر میزان قابلیت تغییرشکل سنگ تا قبل از مرحله گسیختگی را نشان می‎دهد. روش‎های متفاوتی مانند روش‎های تجربی، آزمون‎های آزمایشگاهی و آزمون‎های برجا برای اندازه‎گیری این پارامتر وجود دارد. یکی از روش‎های برجا، آزمایش دیلاتومتری است. عوامل متعددی بر نتایج حاصل از این روش تاثیرگذار هستند که مهمترین آنها، وجود ناپیوستگی‎ها در توده سنگ می‎باشد. در این تحقیق به بررسی نحوه تغییرات مدول دیلاتومتری با توجه به تغییرات خصوصیات توده ‎سنگِ سد سیمره در ایلام پرداخته شد. بدین منظور با بهره‎گیری از روش‎ آماری، به ارزیابی نتایج آزمایش‎های دیلاتومتری پرداخته شد. در ادامه قابلیت برخی روابط تجربی برای تخمین مدول دیلاتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت و همچنین رابطه‎ای بر اساس نتایج آزمایشگاهی مدول برای تخمین مدول دیلاتومتری ارائه شد. علاوه بر آن مشخص شد که ارزیابی مدول تغییرشکل توده سنگ با استفاده از پارامتر شاخص کیفیت سنگ مناسب نیست. نتایج بدست آمده مشخص کرد که در محدوده آزمون‎های دیلاتومتری در ساختگاه سد سیمره، ریز درزه‎ها و حفره‎های ریز، بیشترین تاثیر را بر نتایج مدول دارند.