هدف از این تحقیق بررسی اثر دو نوع بریس روی کنترل قامت پویای والیبالست ها با مچ پای ناپایدار در شرایط خستگی و عدم خستگی بود. آزمودنی های این تحقیق، 15 نفر از بازیکنان والیبالیست 18 تا 23 سال? تیم های شهرستان کرمان بودند که حداقل سابقه 3 سال بازی در سطح لیگ های جوانان ، امید کشور و استان کرمان داشتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t همبسته نشان داد که بعد از اعمال خستگی میزان کنترل قامت پویای آزمودنی ها کاهش معناداری داشته است و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز اندازه های مکرر یکطرفه نشان داد که استفاده از هر دو نوع بریس در هر دو شرایط (عدم خستگی، خستگی) موجب بهبود کنترل قامت پویا می گردد. اگرچه بریس بنددار در بهبود کنترل قامت پویا کمی بهتر از بریس ایرکست عمل کرد اما در مقایسه دو بریس با هم مشخص شد که میزان بهبودی کنترل قامت در هر دو شرایط (بریس ایرکست و بریس بنددار) تقریباً به یک میزان است و بین آنها تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بازیکنان دارای ناپایداری مچ پا در هنگام خستگی دچار نقص در کنترل قامت می شوند و استفاده از بریس در این گروه از افراد احتمالاً از طریق کمک به بهبود کنترل قامت پویا در هر دو شرایط خستگی و عدم خستگی، می تواند از بروز پیچ خوردگی مچ پا پیشگیری کند.