چویل یکی از گیاهان بومی و دارویی ایران و از تیره چتریان می باشد. این گیاه از دیرباز به عنوان چاشنی توسط ساکنان اطراف رویشگاههای آن مصرف می شده است و در طب سنتی به عنوان آرامبخش، مقوی، هضم کننده، ضد نفخ همچنین برای درمان کرمهای روده ای، بواسیر، زخم معده، نیش مار، سردرد و بیماریهای طحال بکارمی رود. در طب بقراط این گیاه در درمان بیماریهای زنان به کار گرفته شده است. اما اطلاعاتی زیادی راجع به اثرات آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی آن وجود ندارد. در این تحقیق فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره متانولی سه گونه گیاه چویل با استفاده از مدل های خارج از بدن موجود زنده (in vitro)؛ dpph (-diphenyl-?-picrylhydrazyl ?, ?)، قدرت احیا کنندگی، قدرت کلاته کنندگی و اندازه گیری ارزش پراکسید مورد بررسی قرار گرفت و فعالیت عصاره با فعالیت آنتی اکسیدانی bht، اسید آسکوربیک و آلفا توکوفرول و فعالیت کلاته کنندگی با اسید آسکوربیک و edta مقایسه شد. در مدل سیستم dpph عصاره سه گونه گیاه نسبت به اسید آسکوربیک و آلفا توکوفرول فعالیت کمتری داشت اما نسبت به bht بیشتر بود. در مدل سیسستم قدرت احیا کنندگی فعالیت عصاره هر سه گونه از اسید آسکوربیک، bht و آلفا توکوفرول کمتر بود. در مدل سیستم کلاته کنندگی فعالیت عصاره سه گونه از edta کمتر و از اسید آسکوربیک بیشتر بود. عصاره گیاه در به تاخیر انداختن اکسیداسیون روغن سویا در دمای 3±60 درجه سانتیگراد در مدت زمان 14روز نسبت به bht موثرتر عمل کرد. فعالیت ضد میکروبی عصاره متانولی سه گونه گیاه با استفاده از دو روش disc diffusion و well diffusion روی چهار باکتری باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس ا ورئوس، لیستریا مونوسایتوژنز و اشرشیا کلی مورد بررسی قرار گرفت. در بین سه گونه گیاه چویل، گونه angulata فعالیت ضد میکروبی بیشتری را در برابر این چهار میکروارگانیسم نشان داد. در ادامه گیاه بصورت نانو پودر با قطر بزرگتر از 300 نانومتر تهیه و با غلظت های مختلف در دوغ استفاده شد. سپس بهترین فرمول از نظر ارزیابی کنندگان مشخص گردید. اثر بهترین غلظت مورد پذیرش روی دو باکتری لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس بررسی گردید که هیچ گونه اثر بازدارندگی مشاهده نشد.