تأثیر جیره های حاوی روغن سیر، پودر زردچوبه یا موننزین بر قابلیت هضم کل دستگاه گوارشی و ویژگی های تخمیر شکمبه آزمایش انجام گرفت. چهار راس بره نر بلوچی دارای فیستولای شکمبه ای در قالب طرح مربع لاتین 4×4 استفاده شد (چهار دوره، هر دوره 28 روز). تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- جیره پایه (55% مواد متراکم و 45% علف خشک یونجه بر اساس ماده خشک)، 2- جیره پایه + 200 میلی گرم موننزین، 3- جیره پایه + 400 میلی گرم روغن سیر و 4- جیره پایه + 20 گرم پودر زردچوبه برای هر راس در روز. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر میانگین و بیشینه ph مایع شکمبه داشتند( 05/0>p )؛ به طوریکه بیشترین میانگین ph مایع شکمبه مربوط به تیمار خوراک پایه(23/6) و کمترین ph مایع شکمبه مربوط به تیمار دارای روغن سیر(01/6) بود. بیشینه ph در تیمار جیره پایه( 48/7 )بود، در این پژوهش کمینه ph تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت( 05/0p> ). اما زمان نمونه گیری اثر معنی داری بر ph مایع شکمبه داشت( 05/0>p ). در این آزمایش بیشترین بیشینه غلظت نیتروژن آمونیاکی( 75/28 ) در گوسفندانی که از تیمار روغن سیر استفاده نموده اند و بیشینه آن( 45/21 ) مربوط به تیمار شاهد بود. غلظت نیتروژن پروتئینی محلول تحت تأثیر قرار نگرفت( 05/0p> )، و لیکن غلظت نیتروژن پپتیدی تحت تأثیر خوراک های آزمایشی قرار گرفت ( 05/0>p ). در مجموع نتایج این آزمایش نشان داد با افزودن موننزین، روغن سیر و یا زردچوبه به خوراک پایه قابلیت هضم هیچکدام از مواد مغذی تحت تأثیر قرار نگرفت( 05/0p> ).