در این پژوهش، به طراحی و توسعه مدلی احتمالی برای تحلیل انسداد جاده ای شبکه حمل و نقل درون شهری پس از وقوع زلزله، می پردازیم و در آن از روش های شبیه سازی مونته کارلو و درخت منطقی، برای مدل سازی عدم قطعیت ها استفاده شده است. برای پیاده سازی مدل پیشنهادی نیز برنامه کامپیوتری و گرافیکی در محیط gis، تهیه شده است که احتمال انسداد جاده ها در حالات مختلف انسداد (بدون انسداد، انسداد کم، انسداد متوسط و انسداد زیاد) در اثر آسیب پذیری لرزه ای وارده به مو لفه های تأثیر گذار مجاور یک مسیر (ساختمان و پل)، محاسبه می نماید. نتایج آنالیزهای انجام شده به صورت نقشه های احتمالاتی انسداد جاده ای شبکه در دوره بازگشت های مختلف وقوع زلزله ارائه می شود. به عنوان مطالعه موردی، بخشی از شبکه حمل و نقل درون شهری منطقه 3 تهران، برای کاتالوگ زلزله های شبیه سازی شده 1000 ساله تهران مورد بررسی قرار گرفته است. که از نتایج این مدل پیشنهادی، می توان برای مصارف مدیریت بحران و الویت بندی بازسازی و مقاوم سازی المان های تأثیر گذار بر انسداد جاده ای استفاده کرد. علاوه بر کارآیی نقشه های تهیه شده از احتمال انسداد جاده ای، نتایج دیگری می توان از این خروجی ها گرفت که عبارتند از استفاده این نقشه ها برای پیدا کردن مسیر بهینه بین دو نقطه اختیاری از شبکه، (با توجه به ارزش گذاری که مسیرهای موجود بر مبنای کمترین احتمال انسداد جاده ای شده اند) و همچنین با انجام آنالیز مسیر ذکر شده برای تمام نقاط موجود در شبکه که هر یک دارای جمعیت خاصی می باشند، اقدام به تهیه نقشه های پهنه بندی بر مبنای شاخص دسترسی پس از وقوع زلزله، شده است. بدین ترتیب می توان، نقاطی که بعد از وقوع زلزله می توانند خدمت پذیری بهتری را به جمعیت توزیع شده بین نقاط مختلف موجود در حد فاصل حوزه دسترسی مورد نظر می دهند را پیدا کرد، که این نتایج هم می توانند برای مصارف مدیریت بحران و مکان یابی ایستگاههای امداد و نجات و آتش نشانی و یا حتی بیمارستان ها کارآیی داشته باشند.