چکیده در مهندسی بافت استخوان، داربست ها از اجزای اصلی مورد استفاده جهت ترمیم و بازسازی بافتهای آسیب دیده هستند. این داربستها از انواع بیومتریال ها شامل فلزات، سرامیک ها، پلیمرها و حتی کامپوزیت های مختلف ساخته می شوند. عامل اصلی برتری بیو مواد سرامیکی بر انواع فلزی و پلیمری، در سازگاری بسیار خوب این مواد با سازوکارهای موجود زنده می باشد. بیو سرامیک ها برخلاف فلزات، حتی پس از قرارگرفتن به مدت طولانی در محیط زنده دچار تغییرات شیمیایی نمی شوند. اما مهمترین محدودیت استفاده از بیو سرامیک ها به تنهایی در داربست ها، تردی و عدم سهولت شکل دهی می باشد که به این خاطر به طور معمول با مواد پلیمری یا سرامیکی آمیخته و کامپوزیت داربست را تشکیل می دهند. هدف از انجام این پروژه، ساخت داربستهای نانوکامپوزیتی از جنس هیدروکسی آپاتیت و نانو آلومینا با استفاده از روش قالب ریزی ژل و بررسی خواص آن ها می باشد. در ساخت این داربست، از ژل بدست آمده از متاکریل آمید-کو- متاکریلیک اسید به عنوان ژل پلیمری شکل دهنده در فرآیند قالبریزی ژل جهت ساخت نانو کامپوزیت هیدروکسی آپاتیت و نانو ذرات آلومینا بهره گرفته شده است. ابتدا کامپوزیت داربست متخلخل از جنس هیدروکسی آپاتیت با استفاده از سه نوع فعال کننده سطحی ساخته شد. با اندازه گیری دانسیته کامپوزیت داربست های تولید شده پس از عملیات تف جوشی، نوع و درصد حجمی بهینه فعال کننده سطحی، ستیل تری متیل آمونیوم برومید با درصد حجمی 5/1 بدست آمده است. سپس نانوکامپوزیت داربست سرامیکی حاوی پودر نانو آلومینا با غلظت های متفاوت 1، 2، 3 و 4 درصد وزنی با این غلظت بهینه فعال کننده سطحی با روش قالب ریزی ژل ساخته شده است. نتایج نشان داد که نانو کامپوزیت داربست متخلخل دارای 2 درصد وزنی نانوآلومینا، دارای مقادیر بهینه دانسیته و استحکام فشاری بوده است.