هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش هیجانی و خودکارآمدی با با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز بود. نمونه ی مورد مطالعه در این پژوهش شامل 225 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری این دانشگاه بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده شامل پرسشنامه ی خود- گزارشی هوش هیجانی شات، پرسشنامه ی خودکارآمدی عمومی شرر و پرسشنامه ی فرسودگی تحصیلی برسو، بود. تحقیق حاضر از نوع همبستگی بود. داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش بیانگر وجود رابطه منفی معنی دار بین هوش هیجانی و مولفه های آن شامل ارزیابی و ابراز هیجان، تنظیم هیجان و بهره برداری از هیجان با فرسودگی تحصیلی بود. همچنین رابطه منفی معنی دار بین خودکارآمدی با فرسودگی تحصیلی وجود دارد و تحلیل رگرسیون با روش گام به گام نشان داد که خودکارآمدی، بهره برداری از هیجان و تنظیم هیجان پیش بین های مناسبی برای متغیر ملاک یعنی فرسودگی تحصیلی هستند.