گرچه در حوزه تاکید بر ساختار توجه وافری به نحو و لغات زبان شده است? اما آواشناسی زبان در تدریس زبان خارجی و تحقیق در مورد آن مورد غفلت واقع شده است. این پایان نامه در صدد پر کردن خلا ذکر شده در پیشینه تحقیق روش تدریس زبان انگیسی می باشد. تمییز آوایی بخشی از قابلیت آوایی زبان آموزان است. بنابر این? هدف این مطالعه کاوش در تاثیرات آموزش صریح و غیرصریح واجهای انگلیسی در بهبود توانایی زبان آموزان مبتدی در تمییز واجهای زبان انگلیسی می باشد. برای انجام این مطالعه? 50 زبان آموز مبتدی مرد بصورت تصادفی برای شرکت در تحقیق انتخاب شدند. سپس، این زبان آموزان بصورت تصادفی به دو گروه هم اندازه تقسیم شدند: یک گروه برای آموزش صریح و گروه دیگر برای آموزش غیر صریح. قبل از آموزش واجها، برای حصول اطمینان از هم سطح بودن هر دو گروه در مهارت عمومی زبان انگلیسی، آزمون ket از آنها گرفته شد. همچنین، به منظور کسب اطمینان از هم سطح بودن دو گروه در توانایی تمییز واجها، پیش تست (pre-test) توانایی تمییز واجها از آنها گرفته شد. نتایج این دو آزمون توسط تی تست (t-test) تحلیل آماری شدند. نتایج نشان داد که هر دو گروه در مهارت عمومی زبان انگلیسی و مهارت تمییز واجها هم سطح و هماهنگ هستند. در آموزش صریح، به شرکت کنندگان در تحقیق نحوه تلفظ هر یک از واجهای فوق الذکر توضیح و نشان داده شد. در آموزش غیرصریح، از شرکت کنندگان در تحقیق تنها خواسته شد تا کلماتی که حاوی واجهای یاد شده بودند را بدون معطوف کردن توجه آنها به کیفیت تلفظ واجها تکرار نمایند. پس از آموزش واجها، از هر دو گروه پس تست (post-test) توانایی واجها گرفته شد. نتایج پیش و پس تست توسط تی تست مستقل (independent t-test)، تی تست جفتی (paired t-test)، و تحلیل دوطرفه واریانس (anova) مورد تحلیل آماری قراری گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که گرچه هم آموزش صریح و هم غیرصریح واجهای انگلیسی تاثیر چشمگیری در بهبود توانایی تمییز آوایی زبان آموزان داشت، آموزش صریح واجها، از لحاظ آماری تاثیر مثبت تر و چشمگیرتری نسبت به آموزش غیرصریح واجها در افزایش توانایی تمییز واجهای زبان انگلیسی در شرکت کنندگان داشت.