به همین منظور30 نفر بازیکن فوتبال با میانگین سن، قد، وزن و سابقه ورزشی به ترتیب 90/2 ± 96/25 سال، 29/5 ± 08/176 سانتی متر، 17/6 ± 60/69 کیلوگرم و 73/2 ± 54/10 سال و 30 مرد غیرورزشکار سالم با میانگین سن، قد و وزن به ترتیب 64/2 ± 13/25 سال، 02/6 ± 20/177 سانتی متر، 01/11 ± 33/76 کیلوگرم و بدون داشتن سابقه ورزشی که از نظر سن و جنس با گروه فوتبالیست همسا ن سازی شده بودند به عنوان آزمودنی در تحقیق شرکت کردند. راستای اندام تحتانی آزمودنی ها در متغیرهای سستی عمومی مفصلی، افت ناوی، پیچش درشت نئی، هایپراکستنشن زانو، زاویهq، زانوی پرانتزی، زانوی ضربدری، زاویه آنتی ورژن و اختلاف طول حقیقی و ظاهری پاها اندازه گیری شد. برای مقایسه متغیرهای راستای اندام تحتانی در دو گروه از آزمون t مستقل و به منظور بررسی ارتباط بین متغیرهای مذکور از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین سستی عمومی مفصلی، هایپراکستنشن زانو، زاویه q، زانوی پرانتزی و آنتی ورژن ران در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنا داری وجود دارد (05/0 p ?). همچنین مشاهده شد بین افت استخوان ناوی و پیچش درشت نئی و همچنین بین آنتی ورژن ران و زانوی پرانتزی همبستگی معناداری وجود دارد