در عصر جدید کسب و کار سازمان ها دست خوش تغییرات فراوانی شده اند. افزایش رقابت برای تولید محصولات و ارائه خدمات با کیفیتی بالاتر و هزینه ای کمتر به طور روز افزونی در حال گسترش است. لذا ظهور فن آوری های جدید و نوآوری لازمه رقابت و در عرصه های مختلف می باشد. مهندسی مجدد ابزار سیستماتیکی است که امکان جایگزینی روش های منسوخ و فاقد کارایی قبل را با روش های جدید فراهم نموده است و سازمان ها را در خلق و پیاده سازی ایده های نو و متناسب با شرایط محیط، یاری می رساند. امروزه پیاده سازی تکنیک های مهندسی مجدد با هدف ایجاد پیشرفت های قابل ملاحظه در اجرای فرآیندهای کسب و کار در سازمان ها بکار گرفته می شود. اگرچه، همواره اجرای این پروژه ها با موانع و مشکلات وسیعی همراه بوده، که عامل شکست و ناکارامدی بسیاری از این پروژ ه ها می باشد. در این پایان نامه پس از تعریف فاکتورهای ریسک و بازگشت پروژه های مهندسی مجدد، سعی گردیده است با بهره گیری از روش های حل مساله انتخاب سبد بهینه پروژه، به ترکیبی بهتر و مناسب تر از فرآیندهای منتخب برای پیاده سازی پروژه های مهندسی مجدد دست یافت. با این هدف که بتوان نتیجه مطلوب از پیاده سازی پروژه مهندسی را حاصل کرده و گامی در جهت تعالی سازمان ها طی نمود.