هدف از این پژوهش بررسی اختلال استرس پس از سانحه در بازماندگان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بعد از 21 سال می باشد. این پژوهش توصیفی می باشد و بدین منظور تعداد نمونه ما در استان کهگیلویه و بویراحمد می باشد افراد نمونه از روش نمونه گیری شبکه ای(گلوله برفی) انتخاب و تعداد 457نفر از این نمونه بر اساس شهرستانهای محل سکونت انتخاب و پرسشنامه بین آنها توزیع گردید. سپس بر اساس نقطه برش پرسشنامه کلیه ی افراد بالای نقطه برش انتخاب و از آنان مصاحبه به عمل آمد. در این پژوهش سوالات پژوهشی هر کدام یک به یک تجزیه و تحلیل شد و نتایج آن تفسیر شد. به این صورت که در سطح استنباطی از روش های آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون t گروه های مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان اختلال ptsd به ترتیب شدت در آزادگان، جانبازان و ایثارگران به دست آمد. در گروه بندی سن افراد نمونه، میزان سابقه حضور در جنگ، بین افراد مجروح و غیرمجروح، نوع مجروحیت و وضعیت موجود افراد نمونه (جانباز، ایثارگر و آزاده)، تحصیلات افراد نمونه در زمان جنگ و تحصیلات فعلی آنان، نوع اعزام افراد نمونه در زمان جنگ در مولفه های اختلال استرس پس از سانحه تفاوت مثبت و معنی دار به دست آمد و بین میزان اختلال ptsd و شغل افراد تفاوت معنی داری یافت نشد. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش که بر اساس dsmiv-tr تهیه و تنظیم شده است پرسشنامه ptsd می باشد تعداد نمونه افراد به ترتیب شامل جانباز 198 نفر، ایثارگر 216 نفر و آزاده 43 نفر می باشند.