چکیده : پژوهش حاظر به بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر کاهش تعارضات و افزایش رضایتمندی زناشویی و ابعاد آن پرداخته است . جامعه آماری در این تحقیق زوجین شهر قیر بودند که بر اساس جدول مورگان سیصد و شصت نفر برای حجم نمونه آماری انتخاب شدن سپس از پرسشنامه تعارضات زناشویی برای سنجش تعارضات و پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ برای تعیین میزان رضایت آنان از زندگی زناشویی استفاده شد.. پس از جمع آوری و استخراج نتایج شصت نفر زن و مرد (سی زوج) که در پرسشنامه تعارضات زناشویی بالاترین نمره و در پرشنامه رضایت زناشویی پایین ترین نمره داشتند انتخاب شدند . پس از اجرای برنامه آموزشی هردو گروه مورد آزمون مجدد (پس آزمون) قرار گرفتند که نتایج بدست آمده مبین این بود که آموزش مهارتهای ارتباطی بر تعارضات زناشویی و ابعاد آن (کاهش همکاری، افزایش واکنشهای هیجانی، افزایش جلب حمایت فرزندان ، افزایش رابطه فردی ، کاهش رایطه خانوادگی ، کاهش ارتباط موثر و تعارضات زناشویی) تاثیر معنادار داشته و آنرا کاهش داده است ولی در ابعاد (کاهش رابطه جنسی و جدا کردن امور مالی)نتایج معنادار نبوده است، و همچنین آموزش مهارتهای ارتباطی بر رضایتمندی زناشویی تاثیر معنادار داشته و در ابعاد (پاسخهای قراردادی،رضایت زناشویی ، ارتباط زناشویی ، حل تعارض ، نظارت مالی ، روابط جنسی، بستگان و دوستان ، نقش های زن و مرد، جهت گیری عقیدتی و رضایتمندی زناشویی تاثیر معنادار بوده و آنرا افزایش داده ولی در ابعاد (موضوعات شخصیتی ، فعالیت های مربوط به اوقات فراغت و ازدواج و بچه ها) نتایج معنادار نبوده است. و در دو بعد کاهش رابطه خانوادگی و جدا کردن امور مالی از ابعاد تعارضات زناشویی و همچنین در ابعاد موضوعات شخصیتی ، حل تعارض ، نظارت مالی ازدواج و بچه ها ، رضایتمندی زناشویی ، و نقش های زن و مرد از ابعاد رضایتمندی بین نمرات مردان و زنان تفاوت معناداری وجود دارد. کلیه واژه ها : مهارتهای ارتباطی، تعارضات زناشویی ، رضایتمندی زناشویی.