چکیده : «عبدالعظیم الربیعی» شاعر معاصر خوزستانی یکی از دانش آموختگان حوزه علمی? نجف اشرف می باشد، که شعر خود را تقدیم به اهل بیت(ع) نموده و ادبیات خود را در خدمت به دین به کار برده است. شعر ربیعی از نمونه های شعر شیعی در عصر حاضر می باشد. وی در اشعار خود تحت تأثیر مضامین شعری نجف اشرف و شعر شیخ هاشم کعبی و با تقلید از شاعرانی چون کمیت بن زید اسدی، سید حمیری، مهیاردیلمی، شیخ هاشم کعبی، سیدحیدرحلی و...، با بهره گیری از کتب تاریخی- روایی به مدح و رثای پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت(ع) می پردازد. وی در مجموعه اشعار خود با عنوان «موالید» وقایع مربوط به ولادت و حوادث زندگی پیامبر اکرم(ص)، پنج تن آل عباء(ع) و امام زمان(عج) را بیان می کند. همچنین یک باب از دیوان شعر وی به اشعاری اختصاص دارد که با استفاده از آیات قرآن کریم، روایات و ادعیه، در مضامین حکمت و مناجات سروده شده اند. در این پژوهش علاوه بر بررسی زندگی ربیعی به مضامین شعر ربیعی پرداخته شده، یک نمونه شعر برای هر مضمون شرح و بررسی گردیده و به اسناد تاریخی مضامین اشعار اشاره شده است. کلید واژه : عبدالعظیم الربیعی، مدح، رثاء، حکمت، پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت(ع)، امام حسین(ع)