امروزه امنیت در ارسال اطلاعات از جایگاه ویژه ای برخوردار است. از گذشته های دور بشر به دنبال راهی بوده است که بتواند اطلاعات خود را با امنیت برای طرف مقابل بفرستد و در مقابل، از اسرار و اطلاعات دشمن خود آگاه شود. یکی از این روش هایی که برای این منظور استفاده می شد، رمزنگاری نام داشت. در این روش، از مباحث قوی در ریاضیات برای تبدیل یک متن ساده به یک متن کد شده و ارسال آن از طریق یک کانال به گیرنده استفاده می شود. اما روش دیگری نیز وجود دارد که در آن وجود داده مخفی می شود. این روش پنهان نگاری نام دارد. پنهان نگاری دانش انتقال داده در رسانه هایی مانند تصویر، صوت و ویدئو است که در بین آنها، استفاده از تصویر و به خصوص تصویر jpeg از محبوبیت خاصی برخوردار است. در سال های اخیر بسیاری از کارشناسان و متخصصان علوم کامپیوتر با ورود به این زمینه، به تو سعه روش ها و الگوریتم های بسیاری در جهت افزایش امنیت در ارسال اطلاعات و هم چنین آشکارسازی اطلاعات پنهان در ارتباطات پرداخته اند. موازی با توسعه پنهان سازی اطلاعات، تلاش برای آگاهی از این اطلاعات پنهان شده نیز افزایش یافته است. همگام با رشد سریع روش های پنهان نگاری، نیاز به ارائه روش های قوی برای آگاهی از این اطلاعات احساس می شود. از این رو محققان بسیاری به توسعه و بهبود روش های پنهان شکنی پرداخته اند. در پنهان شکنی دو سناریو مطرح می شود. اگر الگوریتم پنهان نگاری شناخته شده باشد، می توان با مطالعه آن، راهی برای آشکارسازی پیام پنهان شده، یافت. به این روش، پنهان شکنی خاص می گویند که در عمل بسیار مشکل است. چرا که معمولا روش های پنهان نگاری محرمانه باقی می مانند. حتی اگر این روش ها در دسترس نیز باشند، تشخیص اینکه از کدام روش استفاده شده است برای پنهان شکن، کاری پیچیده و مشکل است. در مقابل، از روشی استفاده می شود که بدون تشخیص روش پنهان نگاری بتوان وجود یا عدم وجود پیام در رسانه انتقالی را آشکار کرد. به این روش، پنهان شکنی کور می گویند. در این روش، ابتدا ویژگی هایی از تصویر استخراج می شوند که در هنگام جاسازی داده در آن، دستخوش تغییر می شوند. سپس این ویژگی ها به یک دسته بندی کننده داده می شود. این دسته بندی کننده، با ویژگی های تصاویر پنهان نگاری شده و نیز تصاویر پاک که در آنها داده ی مخفی وجود ندارد، آموزش می بیند. پس از انجام این مرحله، دسته بندی کننده می تواند بین تصاویر پنهان نگاری شده و تصاویر پاک تمایز قائل شود. بنابراین برای بهبود این روش باید توجه خود را روی استخراج ویژگی های بهتر یا طراحی دسته بندی کننده های قوی تر معطوف نمود. در این پایان نامه روشی ارائه شده است که در آن با اهمیت دادن به محتوای تصاویر و خوشه بندی آنها بر این اساس، حجم بالای تصاویری که دسته بندی کننده با آنها مواجه می شود، کاهش میابد. همچنین از میان روش های گوناگون برای استخراج ویژگی های پنهان شکن، یک یا چند دسته ویژگی که نتیجه مطلوب تری در پنهان شکنی ایجاد می کنند، انتخاب می شود. بر این اساس دو روش پیشنهاد شده است. در اولین روش، ترکیب دسته بندی کننده ها در خوشه های مختلف، برای کاهش خطای تشخیص، مورد توجه قرار گرفته است. برای افزایش نرخ تشخیص تصاویر پنهان نگاری شده، روش دیگری نیز پیشنهاد شده است که در آن با توجه به خوشه بندی تصاویر، دسته بندی کننده ای انتخاب می شود که در تصمیم گیری از دسته بندی کننده های دیگر، بهتر عمل می کند. برای ارزیابی عملکرد روش های پیشنهادی، روش های موجود پیاده سازی شده و نرخ تشخیص آنها با روش های پیشنهادی مقایسه شده است. همچنین برای ارزیابی اختلاف معنی دار بین دقت روش های موجود با روش های پیشنهادی از تحلیل های آماری مناسبی نیز استفاده شده است.