گسترش جانبی ناشی از روانگرایی یکی از عوامل اصلی به وجود آورنده خسارات عمده در طول زلزله به سازه های زمینی و سازه های مدفون در خاک می باشد. این نوع از جابجایی های دائمی سطح زمین، که از چند سانتیمتر تا 10 متر و بیشتر متغیر می باشد، خسارات اساسی را به تاسیسات زیر بنایی و شالوده های شمعی سازه های بزرگ و پایه های پلها در طول دهه های اخیر تحمیل کرده است. هدف کلی تحقیق حاضر، توسعه یک مدل جدید با توانایی بالا به منظور برآورد جابجایی های جانبی ناشی از روانگرایی با استفاده از روشهای متفاوت رگرسیون چندگانه، شبکه عصبی کلاسیک، برنامه نویسی ژنتیک، و شبکه های عصبی نوع gmdh می باشد. یک بانک داده که شامل 526 داده تجربی و 11 پارامتر می باشد برای مرتبط ساختن گسترش جانبی ناشی از روانگرایی به پارامتر های موثر بر آن استفاده شده است. به دلیل اینکه مدل حاضر بر پایه تعداد زیادی از زلزله ها و نیز سایت های مختلف توسعه یافته است، مدل جامع تر و قابل اعتماد تری از مدل های قبلی ارائه می کند. بعد از مدل سازی چهار مدل با استفاده از روش های ذکر شده، مدل بدست آمده توسط روش gmdh از نظر معیار های آماری، نسبت به بقیه مدل ها مناسب تر تشخیص داده شد. این مدل در هر دو بخش آموزش و آزمایش عملکرد قابل قبولی از خود نشان داد، بطوری که ضریب همبستگی مدل فوق در مرحله آزمایش تقریبا ثابت و نزدیک به مقدار آن در مرحله آموزش باقی ماند. این امر نشان دهنده این است که مدل جدید از توانایی بالایی در پیش بینی مقادیر جابجایی جانبی ناشی از روانگرایی بر خوردار است. همچنین بررسی تاثیر پارامتر های مدل با تاکید بر تاثیر پارامتر های جدید صورت پذیرفته و نتایج قابل قبولی به دست آمده است.