چکیده هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی برنامه ی آموزش کاهش زورگویی بر میزان این رفتارهای کودکان پسر پایه های دوم و چهارم ابتدائی شهر اصفهان بود. این پژوهش به روش تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. جامعه آماری، شامل کلیه ی کودکان پسر زورگو پایه های دوم و چهارم مقطع ابتدائی شهر اصفهان در سال تحصیلی 89-88 بود. نمونه در این پژوهش 40 نفر از کودکان زورگو بودند که از بین پایه های دوم و چهارم، چهار مدرسه که به صورت تصادفی چند مرحله ای از بین نواحی شش گانه آموزش و پرورش انتخاب شده (این کودکان در گروه سنجی بیشترین انتخاب را توسط همگنان بعنوان زورگو داشته اند) و به طور تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل گمارش گردیدند. ابزارهای اندازه گیری مورد استفاده در پژوهش عبارت بود از جامعه سنجی و مقیاس سنجش روابط همگنان با سه زیرمقیاس: زورگویی، قربانی و رفتار پسندیده اجتماعی. گروه آزمایش در ده جلسه 60 دقیقه ای به صورت دوبار در هفته، تحت برنامه ی آموزش کاهش زورگویی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار spss-15 و روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا)، انجام پذیرفت. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که برنامه ی آموزش کاهش زورگویی میزان رفتارهای زورگویی کودکان پسر پایه های دوم و چهارم ابتدائی در مراحل پس آزمون و پیگیری به صورت معناداری کاهش داد. همچنین یافته ها نشان داد برنامه ی آموزش کاهش زورگویی میزان رفتارهای قربانی کودکان پسر پایه های دوم و چهارم ابتدائی در مراحل پس آزمون و پیگیری به صورت معناداری کاهش داد. و هم چنین میزان رفتارهای پسندیده اجتماعی کودکان پسر پایه های دوم و چهارم ابتدائی در مراحل پس آزمون و پیگیری به صورت معناداری افزایش یافت. بنابراین، می توان گفت برنامه ی آموزش کاهش زورگویی، رفتارهای زورگویی، قربانی را کاهش داده و رفتارهای پسندیده اجتماعی را افزایش می دهد.