این تحقیق با تکیه به نظریات پنی کوک در خصوص طبیعت سیاسی- اجتماعی ذاتی آموزش جهانی زبان انگلیسی و باختین در خصوص روابط مکالمه ای، به شیوه روش کیفی و با انجام مصاحبه عمیق در 5 آموزشگاه زبان انگلیسی تهران انجام پذیرفته است. مصاحبه شوندگان از بین کسانی انتخاب شدند که هم زمان دانش آموز دبیرستان بوده و در حال فراگیری زبان انگلیسی در این آموزشگاه های آزاد هستند. با طرح فرضیاتی و با توجه به سطوح دخیل در این تجربه، به دنبال آن بودیم تا مطالعه کنیم که تا چه حد افراد با شرکت در کلاس به سوی فرهنگ بازنمایی شده و کدهای ارزشی موجود در آن ترغیب می شوند. نتایج حاکی از آن بوده است که تمام مقولات موجود در اینگونه کتب به یک میزان مورد توجه زبان آموزان نبوده است؛ مواردی که متناسب با زمینه ی اجتماعی آنان بوده، موجب شکل گیری مباحث انتقادی بیشتری شده است. در آخر با ارائه پیشنهاداتی سعی کردیم تا مسئولین امر را برای انجام اقداماتی برای کم کردن شکاف این دو فضای آموزشی و رفع معضلات احتمالی راهنمایی کنیم.