چکیده : هدف :.این پژوهش با هدف تعیین تاثیر برنامه خودمدیریتی بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران سکته قلبی ا نجام شد. روش مطالعه : این پژوهش یک مطالعه تجربی دو گروهه ، قبل و بعد است که در سال 1389 در بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه بر روی 60 مددجوی مبتلا به بیماری سکته قلبی ا نجام شد . نمونه ها به روش در دسترس جمع آوری و به روش بلوکهای تصادفی در دو گروه شاهد و آزمون تخصیص داده شدند . به مدت یک ماه نیز پیگیری انجام شد .ابزارهای جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه( dass-21) با ابعاد سنجش افسردگی، اضطراب و استرس بیماران سکته قلبی می باشد. مداخله شامل آموزش برنامه خودمدیریتی در بیماری سکته قلبی مشتمل بر: تکنیکهای آرامسازی عضلانی وتنفس عمیق، آموزش نظری ریسک فاکتورهای سکته قلبی شامل: چربی خون، سیگار، استرس، فشار خون بالا و چاقی که به صورت بحث گروهی وپیاده روی روزانه با مشارکت واحدها برگزار شد. افسردگی، اضطراب و استرس در دو مرحله قبل،بعد ازیک ماه پس از مداخله اندازه گیری شد و از طریق نرم افزارspss و با استفاده از روشهای آماری کای دو و تی مستقل و آنالیز واریانس با اندازه گیریهای تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : در تجزیه وتحلیل داده ها ، تفاوت معنی داری بین میانگین امتیاز کل افسردگی ، اضطراب و استرس قبل از مداخله، بین دو گروه مداخله و شاهد مشاهده نشد در حالی است که بعد ازمداخله در گروه مداخله افسردگی(001/0 = p)، اضطراب(001/0 = p)، استرس (001/0 = p) با اندازه گیریهای مکرر نیز تفاوت معنی داری را بین میانگین امتیاز بین دو گروه نشان می دهد. نتیجه گیری : نتایج نشان داد اجرای برنامه خودمدیریتی در کاهش افسردگی، اضطراب ، استرس بیماران سکته قلبی موثر می باشد، لذا به کار گیری این روش غیر دارویی و حمایتی می تواند مفید بوده و به عنوان یک روش موثر، جهت مدیریت مسائل و مشکلات ناشی از بیماری سکته قلبی و توانمندسازی آنان بکار گرفته شود. کلید واژه ها: سکته قلبی/ افسردگی/ اضطراب / استرس / خودمدیریتی