نانوذرات پروتئینی به دلیل ویژگی های منحصر به فرد نظیر زیست سازگار بودن و تجزیه پذیری در بدن، توجه پژوهشگران را برای تولید سامانه های دارورسانی به خود جلب کرده است. همچنین استفاده از ذرات مغناطیسی مانند اکسیدآهن و همراه سازی آن ها با حامل های پروتئینی دارو با کنترل توزیع آن ها در بدن و رسانش به موضع مورد نظر بااعمال یک میدان مغناطیسی خارجی، از کارآمدترین روش های رسانش هدفمند داروست. آلبومین سرم خون به دلیل دسترسی، فراوانی، تخلیص آسان، توانایی در برقراری پیوند با گستره وسیعی از انواع مولکول ها و همچنین استفاده از آن به عنوان یک حامل موثر دارو گزینه مناسبی برای داروسازی است. در این پژوهش ابتدا نانوذرات مگنتیت با روش هم رسوبی نمک های آهن دو و سه ظرفیتی در حضور آمونیاک تولید شده و سپس سطح آن ها توسط گلایسین اصلاح شد که توسط ft-ir مورد تأیید قرار گرفت. نتایج به دست آمده از طیف xrd با طیف بلورین ساختار مگنتیت مطابقت می کند. تصاویر sem، شکل کروی و اندازه ذره در حدود 55 نانومتر را برای این ذرات نشان می دهند. نانوذرات آلبومینی نیز به روش انحلال زدایی توسط عامل انحلال زدای اتانول تولید شدند. نانوذرات آلبومین مغناطیسی سپس با واکنش میان نانوذرات اکسیدآهن و نانوذرات آلبومین تولید شدند. برقراری پیوند بین نانوذرات پروتئینی و نانوذرات مغناطیسی توسط ft-ir مورد تأیید قرار گرفت و بررسی خواص مغناطیسی این سامانه تولید شده توسط vsm انجام شد. نتایج، رفتار ابرپارامغناطیسی را برای این سامانه نشان می دهد که آن را گزینه مناسبی برای استفاده به عنوان حامل دارو و استفاده از میدان مغناطیسی برای تمرکز آن در موضع خاصی از بدن می-کند.