چکیده: لازمه فعالیت های اقتصادی از جمله تبلیغات بازرگانی، عدم ورود زیان به دیگران است. در صورت ورود ضرر عامل آن ملزم به جبران می باشد. صنعت تبلیغات تجاری که بشدت در حال گسترش است زمینه های متعدد تجاوز به حقوق مخاطب را فراهم آورده است. حق آزادی بیان و فعالیت اقتصادی در تزاحم با حقوق اساسی مخاطب، از جمله رعایت «حریم خصوصی» او دارای محدودیت می شود. بررسی مسئولیت مدنی ناشی از تبلیغات بازرگانی مستلزم شناخت مبانی و منابع گوناگون است. مبنا مسئولیت برای شخص خاطی در عرصه تبلیغات ،در حقوق ما «تقصیر» می باشد.لیکن به نظر می آید دخیل نمودن برخی از ملاحظات اخلاقی در این حوزه وحرفه محسوب شدن آن ، سبب تعدیل این معیار در برخی مصادیق ایجاد مسئولیت گردد. در فقه قواعد عام وخاص قابل اجرا برای جبران ضرر دربحث موردنظر ما وجود دارد .لیکن در حقوق موضوعه با توجه به فقدان قوانین جامع و خاص در ارتباط با تبلیغات تجاری-جزء چند آیین نامه و دستورالعمل- ،باید به قوانین عام از جمله قانون مدنی و قانون مسئولیت مدنی رجوع نمود ماهیت حقوقی این نوع از مسئولیت، غیرقراردادی بوده و جبران انواع خسارات مادی و معنوی ناشی از آن به شیوه های مختلف–به استثنای پرداخت پول در خسارات معنوی-امکانپذیر می باشد. اشخاص مسئول ممکن است متعددو در حالات مختلف اجتماع نموده باشند؛ که جهت تعیین مسئول و تقسیم مسئولیت در هر یک از این حالات باید از قواعد مربوطه پیروی نمود. دعوای جبران خسارت از سوی ذینفع و اصولاً در دادگاه های عمومی و با رعایت قواعد حاکم از جمله اثبات ارکان مسئولیت- جزء در موارد خاصی که اثبات برخی ارکان ضرورت ندارد- امکان پذیر می باشد

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه میان رفتارهای مدیریت روابط عمومی با عملکرد روابط عمومی و عملکرد روابط عمومی با اعتماد اجتماعی بود. نمونه ی مورد مطالعه در این پژوهش شامل 115 مدیر و کارشناس روابط عمومی و 300 نفر از مشتریان بانک بودند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از بین بانک های استان خوزستان انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ی رفتارهای مدیریت روابط عمومی، پرسشنامه ی عملکرد روابط عمومی، و پرسشنامه ی اعتماد اجتماعی بودند. تحلیل داده ها از طریق تحلیل همبستگی، تحلیل رگرسیون، آزمون t مستقل و الگویابی معادلات ساختاری (sem) و با استفاده از نرم افزار spss و amos انجام شد. مدل ارزیابی شده در نمونه پژوهش از شاخص های برازندگی قابل قبولی برخوردار بود. نتایج پژوهش نشان داد که میان رفتارهای مدیریت روابط عمومی و عملکرد روابط عمومی رابطه ی معنی-داری وجود دارد. هم چنین نتایج نشان دادند که میان عملکرد روابط عمومی و اعتماد اجتماعی رابطه ی معنی-داری وجود دارد. نتایج به دست آمده از این پژوهش به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.