پژوهش حاضر تلاشی در جهت بررسی روابط معنایی در واژگان یزدی به شمار می آید. نگارنده با درنظرگیری اهمیت مسئله روابط معنایی در نظام معنایی زبان (میان واژگان) و کمبود مطالعات صورت گرفته بر روی واژگان اقدام به بررسی روابط معنایی در واژگان یزدی و تعیین شبکه ی این گونه نموده است. بدین منظور از واژه های موجود در واژه-نامه یزدی (افشار، 1382) ، واژه ها و گویش های یزدی (حاتمی زاده، 1383) و ده کتاب و فرهنگ مرتبط با شهریزد بهره گرفته شده است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده است. یافته های این پژوهش نشانگر این است که در این گونه هم معنایی از بیشترین بسامد(7%) و هم آوایی از کمترین بسامد(1/0%)برخوردارمی باشد. تعیین الگویی برای روابط معنایی این گونه نیز امکان پذیر می باشد. این پژوهش در پنج فصل تدوین شده است: در فصل اول به مسائلی مانند بیان مسئله و اهمیت آن، طرح پرسش ها و فرضیه ها، هـدف و انـگیزه ی پژوهش پرداخته شده است. در فصل دوم چارچوب نظری و پیشینه ی پژوهش مورد توجه قرارگرفته است. در فصل سوم روش پژوهش، روش جمع آوری داده ها و همچنین روش تجزیه و تحلیل داده ها عنوان شده است. در فصل چهارم به تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده پرداخته شده است و در فصل پنجم نتایج و یافته های حاصل از این پژوهش ارائه شده است.