بر اساس رویکردهای امروزی در آموزش زبان، یادگیری زبان معادل یادگیری برقراری ارتباط است. به این ترتیب، آموزش زبان یادگیری را به عنوان مجموع? توانش های شفاهی و کتبی در نظر می گیرد. چهارچوب مشترک اروپایی قابل ارجاع برای زبان ها، زبان آموز را به عنوان کنشگر اجتماعی محسوب کرده و توانش را به عنوان مجموعه ای از شناخت ها تعریف می کند که به زبان آموز امکان می دهد در موقعیت ارتباطی عملی را انجام دهد. به طور کلی می توان توانش را به دو دست? توانش شفاهی و توانش کتبی تقسیم بندی کرد. توانش شفاهی و کتبی خود شامل درک و تولید شفاهی و کتبی هستند. در این تحقیق به توانش شفاهی پرداخته شده است که از توانش های چون توانش واژگانی، دستوری، گفتمانی، اجتماعی- فرهنگی و تعاملی تشکیل شده است. هدف از این کار تحقیقی، بررسی رشد توانش شفاهی زبان آموزان ایرانی در زبان فرانسه بوده است. این هدف از طریق یک مطالع? میدانی نزد زبان آموزان ایرانی زبان فرانسه در سطوح a1 و a2 محقق شده است. در فصل اول این پایان نامه، نظریات مربوط به توانش شفاهی و عناصر آن مطرح شده اند. فصل دوم شامل بررسی سه متد آموزش زبان فرانسه reflets, connexions, rond- point می باشد. هدف از این فصل تحلیل نقاط ضعف و قوت این سه متد در رشد توانش شفاهی زبان آموزان ایرانی بوده است. فصل سوم به بررسی نتایج حاصل از مطالع? میدانی اختصاص یافته است. در پایان، مشکلات رایج زبان آموزان ایرانی در رشد توانش شفاهی به تفصیل آمده اند. به کمک مطالع? میدانی ثابت شد، رایج ترین مشکلات زبان شناختی زبان آموزان سطح a1 ، تلفظ است، چندان قادر به رعایت عناصر اجتماعی- فرهنگی زبان نیستند و گفتگوهای آنها مصنوعی به نظر می رسد. توانش گفتمانی و تعاملی نیز چندان با توجه به این سطح چندان مطلوب نبوده اند. در سطح a2 مشکلات در سطح رعایت آهنگ و روانی در کلام دیده می شوند. مشکل در توانش گفتمانی، مشکلی حل نشدنی در این دو سطح به نظر می رسد زیرا در هر دو سطح حل نشده باقی می ماند. نتایج نشان داده اند که در سطح a1، روش متد برای رشد توانش شفاهی کاملاً تأثیرگذار است، در حالی که در سطح a2، روش متد تأثیر چندانی بر روی زبان آموزان ندارد، زیرا آنها به استقلال نسبی در یادگیری دست یافته اند. بر اساس پس آزمونی که انجام شد، می توان گفت یکی از راه های رشد بهتر توانش شفاهی زبان آموزان ایرانی کمک می-کند این است که زبان آموزان به صورت جمعی در میان خود به اصلاح خطاها بپردازند. به نظر می رسد این روش در افزایش استقلال و انگیز? زبان آموزان موثر است.

تولید گفتاری در زبان خارجی مستلزم فرایندهای شناختی- حرکتی و مبتنی بر اصول بسیار پیچیده ای است. رسالۀ حاضر سعی داشته به این سؤال اصلی پاسخ دهد که چگونه شناخت های زبان آموزان در زبان خارجی سازماندهی می شوند تا بتوانند به هنگام تولید گفتاری مورد استفاده قرار گیرند. هدف نهایی این تحقیق مشخص کردن محدوده های آسیب پذیر در تولید گفتاری زبان آموزان ایرانی در زبان فرانسه بوده است. اثر حاضر مشتمل بر پنج فصل است. فصل اول کلیات تحقیق را دربرگرفته و فصل دوم به تفصیل به بحث فراگیری و یادگیری زبان خارجی از دیدگاه های مختلفی پرداخته است. در فصل سوم الگوهای تولید گفتاری در روان شناسی زبان و نیز نظریۀ اندرسن (act*) در روان شناسی شناختی- به عنوان نظریۀ مرجع رسالۀ حاضر- به طور کامل شرح داده شده است. فصل چهارم به تحلیل مطالعۀ میدانی اختصاص یافته که نزد 30 زبان آموز ایرانی از چهار سطح (a1, a2, b1, b2) مختلف صورت گرفته است. داده ها به صورت شبه طولی در یک تعامل نیمه هدایت شده جمع آوری شده و سؤالات از نوع نیمه بسته و کاملاً باز بوده است. در این رساله خطاهای دستوری (حذف، اضافه، جایگزینی و جابه جایی)، تحول هر خطا در سطوح مختلف و نیز فرایند تردید (از سر گیری گفته، مکث و تکرار) بررسی شده است. به این ترتیب محدوده های آسیب پذیر در تولید گفتاری نزد زبان آموزان ایرانی مشخص گردیده است. در تحقیق حاضر، به طور کلی، سه نوع تولید زبانی و مشخصه های آنها متمایز شده است: تولیدات خودکارشده، نیمه خودکار شده و غیرخودکارشده. از میان خطاهای رایج در سطح a1، می توان به حذف حروف معرفه و نکره، جایگزینی اسم و جایگزینی زمان حال اشاره کرد. در سطح a2، این گونه شناسی اندکی تغییر می کند؛ حذف حروف معرفه، جابجایی صفت و جایگزینی اسم مشکلات اصلی زبان آموزان را تشکیل می دهند. در سطح b1، حذف حروف تعریف، جایگزینی صفات و جایگزینی زمان حال و اسم جزء خطاهای رایج هستند. بالاخره در سطح b2، با خطاهایی از نوع جایگزینی زمان حال، حذف حرف تعریف و جایگزینی حروف اضافه مواجه ایم. تحلیل گونه شناسی خطاهای ماندگار نشان می دهد که حذف حروف تعریف و جایگزینی اسم در تمام سطوح برای زبان آموزان ایرانی مشکل ساز هستند، با این حال شکل آنها در سطوخ متفاوت متحول می شود. حروف تعریف در سطوحa1 و a2 اغلب در ابتدای کلمه حذف می شوند، حال آنکه این مقولۀ دستوری در سطوح b1 و b2 در ابتدای کلمه دوم در کلمات ترکیبی حذف می گردد. به علاوه، در جایگزینی اسم، زبان آموزان سطوح a1 و a2 در مواردی که کلمه ای را نمی دانند از کلمات فارسی یا انگلیسی استفاده می کنند (پدیدۀ میان زبانی) و در سطوح b1 و b2، مترادف های نامناسب و یا واژه های شبیه جایگزین کلمۀ مناسب می شوند (پدیدۀ میان زبانی). در تولیدات اشتباه سطوح مبتدی، تداخلات پیش گستر غالب هستند؛ بر عکس، در سطوح پیشرفته تر، خطاها بیشتر از تداخلات پس گستر ناشی می شوند.

چکیده از مهمترین دغدغه های نظام عدالت کیفری، پیشگیری از وقوع جرم یا کاهش آن است. در راه نیل به این هدف، اقدامات متعددی صورت می گیرد. به عقیده مدافعان تعیین و اجرای کیفر، پیشگیری؛ یعنی جلوگیری از تکرار جرم از اهمیت ویژه ای برخوردار است و می بایست به هر طریق، کیفر جرم انتسابی به اجرا گذارده شود. از سوی دیگر؛ طرفداران فردی کردن مجازات با ملحوظ نگاه داشتن خصوصیات مرتکب و تعیین مجازاتی متناسب با شرایط وی؛ در صدد اصلاح و درمان مرتکب و بویژه بزهکاران غیر خطرناک هستند. تعویق صدور حکم کیفری به تاسی از حقوق کشور های غربی به ویژه کشور فرانسه به نظام حقوق جنایی ایران وارد شده است، لذا در تحقیق حاضر؛ در صددیم در پرتو اندیشه های جرم شناسان و کیفر شناسان به تبیین نهاد تعویق صدور حکم و مقایسه با سایر نهادهای مشابه از جمله تعلیق تعقیب و تعلیق اجرای مجازات ، بررسی ماهیت، ویژگی ها و چگونگی بکارگیری این نهاد از لحاظ جرم شناسی ، حقوقی و فقهی و جایگاه این نهاد در پرتو دو الگوی کیفری « کنترل جرم و دادرسی عادلانه» بپردازیم. پژوهش پیش رو با دو سئوال اصلی رو به رو است: 1- مبانی جرم شناسی، حقوقی و فقهی تعویق صدور حکم کدام است؟ 2- تعویق صدور حکم در نظام حقوقی فرانسه تا چه میزان در جامعه پذیری مرتکب و کاهش آمار جنائی آن کشور موثر است؟ در پاسخ به سوال اول این فرضیه را در نظر می گیرم لزوم توجه به شخصیت بزهکار، عدم انحصار واکنش های اجتماعی علیه پدیده مجرمانه در کیفر، توجه به هزینه های اجتماعی، عاطفی و اقتصادی زندان، اختیارات وسیع حکومت اسلامی در قلمرو گسترده تعزیرات از جمله مبانی توجیهی نهاد تعویق صدور حکم می باشد. هم چنین در پاسخ به سوال دوم این فرضیه مطرح می شود، نظر به سابقه تقنینی قوانین جزایی در فرانسه و با عنایت به استفاده از نظریات کارشناسی و لحاظ داده های جرم شناختی، می توان گفت؛ نهاد فوق تا حد زیادی در جامعه پذیری مجرمین و در نتیجه، کاهش آمار جنایی نقش مثبت ایفا نموده است. روش کار در این تحقیق، توصیفی و نتیجه حاصله عبارت است از اینکه نهاد فوق در مقایسه با قانون جزای فرانسه دارای تفاوت های بارزی می باشد. واژگان کلیدی: تعویق صدور حکم، فردی کردن مجازات، حقوق ایران ، حقوق فرانسه