نام پژوهشگر: محمد رضا مشهدی
محمد رضا مشهدی محمد امیر مشهدی
بی گمان سیف فرغانی یکی از شاعران توانا در قصیده و غزل است. دیوان او شامل 118 قصیده، 582 غزل، 7 قطعه و 23 رباعی است. بسامد وزنهای قصاید در هریک از بحر های عروضی به ترتیب: رمل 32، هزج 20، مضارع 19، مجتث 18، خفیف 14، متقارب 11و منسرح 4 مورد است. سیف در موسیقی بیرونی (عروض)غزلهایش، بسیار از سعدی تأثیر پذیرفته است. بحرهای رَمَل و هَزَج، بیش از نیمی از وزن غزلهای آن دو را در بر می گیرد. سیف همانند سعدی از اوزان شفّاف بهره گرفته و از بکارگیری وزنهای دور از ذهن و کِدر دوری جُسته است. سیف در قصایدش ردیف های سخت و دشوار بکار گرفته ولی در غزلها بیشتر به ردیف های غزلهای سعدی متمایل است. چون وی عارف و معناگرا است گرفتار الفاظ و آرایه های لفظی نگردیده بلکه هنر او بیشتر در مفاهیم و معانی و آرایه های معنوی است. این ویژگی ها را بطور آشکار از مطالع? این پایان نامه می توان مشاهده کرد. این پایان نامه در سه فصل تنظیم گردیده است: 1- فصل اول: کلیات و تعاریف. 2- فصل دوم: موسیقی بیرونی. 3- فصل سوم: موسیقی درونی.