بازی زبانی به عنوان یکی از صنایع ادبی همواره ترجمه ناپذیر قلمداد می شود. اهمیت پژوهش حاضر به سبب فایده مندی نتایج حاصل در رویارویی با مشکلات ترجمه ای در حوزه بازی های زبانی است. از سوی دیگر باور غالب این است که هر نمایشنامه ای برای ایفای نقش کامل ناگزیر باید اجرا شود. از این رو متون نمایشی بیشتر به هدف اجراپذیری ترجمه می شوند. با این حال نظریه سازی هدفمند در حوزه مطالعات ترجمه نیازمند مطالعه و بررسی دقیق متون نمایشی و نه صرفا اجرای آنهاست. البته بکارگیری بازی های زبانی در متون نمایشی ابزاری برای به چالش کشیدن مخاطب است. اغلب اوقات ابزار بازی های زبانی مخاطب را وادار به تفکری آمیخته به خنده ای تلخ می کند. بدیهی است حفظ تاثیر بازی های زبانی در ترجمه در انتقال صحیح پیام متن نمایش تاثیری بسزا دارد.