چکیده: مطالعات تاریخی نشان می دهد مهریه از دیرباز در میان فرهنگها، ادیان و اقوام مختلف بشری وجود داشته است . و همیشه این مرد بوده که با پیشکش کردن هدیه به زن سعی درجلب توجه او می نموده است. با ظهور دین اسلام ، قواعد و شرایط خاصی برای آن وضع گردید و شکل و صورت خاصی به آن داده شد. اما متاسفانه درعصر ما مهریه از ماهیت اصلی خود که همان هدیه و پیشکش از جانب مرد به زن است، فاصله گرفته، تبدیل به ضمانت اجرایی برای زوج، و اهرم و پشتوانه ای برای زوجه شده است و این امر سبب ایجاد مشکلات متعددی درسطح اجتماع گردیده است. که البته تحقیقات زیادی دراین باره صورت گرفته است و راه حل های متعددی برای مبارزه با این عرف اشتباه یا کاستن از پیامدهای آن ارائه شده است یکی از این راه حلها دستورالعمل ش53958/34/1 مورخ 7/11/1385سازمان ثبت اسناد می باشد. به موجب این دستورالعمل سردفتران دفاتر رسمی ازدواج مکلف شده اند، مفاد دو شرط سیزدهم و چهاردهم مندرج در نکاح نامه ها را برای زوجین و خانواده ها تفهیم نموده تا طرفین عقد (زوجین) یکی از دو نوع مهریه یعنی عندالمطالبه یا عندالاستطاعه را به عنوان شرط ضمن عقد انتخاب نمایند. اینجانب باتوجه به اشکالات حقوقی قابل طرح درمورد این راه حل و پیامدهای حقوقی و اجتمایی درج چنین شرطی درسند نکاح، تصمیم به نوشتن این پایانامه گرفتم نوشتار حاضر در یک مقدمه و دو فصل و یک نتیجه تنظیم گردیده است. در فصل اول به بررسی مهریه، انواع و خصوصیات آن می پردازیم و فصل دوم نیز به بررسی مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه اختصاص دارد.