رساله حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر مدارای اجتماعی در شهر اهواز انجام گرفته است. امروزه حضور انسانهای متفاوت در عرصه اجتماع از حساسیت بالایی برخوردار است.از آنجا که وجود چنین تنوعی ممکن است باعث درگیری در بین صاحبان هویت های متفاوت شود،لذا انجام پژوهش های علمی در این زمینه ضروری به نظر می رسد. چهارچوب نظری به کارگرفته شده در این تحقیق، برگرفته از آراء وگت، اینگلهارت، وبر، مرتن، هینکلی،پرسل،تریاندیس، پاتنام می باشد. داده های پژوهش بر اساس یک نمونه 388 نفری از شهروندان اهواز، با روش پیمایشی و با نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده، جمع آوری شده است. تحلیل داده ها نیز بوسیله spss16 انجام گردیده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که عواملی چون آنومی، جزم اندیشی رابطه معکوس و معنی داری با مدارا اجتماعی در شهر اهواز دارد. همچنین ارزشهای ابراز وجود، اعتماد اجتماعی، احساس امنیت، فردگرایی و تحصیلات رابطه مثبت و معنی داری با مدارا دارد. همچنین متغیرهایی جمعیت شناختی همچون جنسیت، وضعیت تاهل، قومیت،محل تولد به طور مستقیم بر میزان مدارای شهروندان تاثیر می گذارد. لازم به ذکراست که متغیر فشار مالی به طورغیرمستقیم و از طریق متغیر واسط آنومی با مدارا رابطه دارد.