هدف از پژوهش حاضر بررسی رویکرد تعاملی در مواجهه با چالش میان سنت و تجدد و دلالت های تربیتی آن در نظام آموزشی ایران بود. بدین منظور سوال اصلی پژوهش آن بود که رویکرد تعاملی را در چالش بین سنت و تجدد مورد بررسی قراردهد و سپس دلالت های تربیتی آن را در نظام آموزشی ایران بیان کند. برای رسیدن به پاسخی مناسب از روش تحلیلی - اسنادی برای بررسی استفاده گردید. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که، یکی از دلایل موفقیت غرب، برقراری تعامل بین دو مقوله سنت و تجدد بوده است و اگر جوامعی مانند ایران نتوانستند به پیشرفتی که در غرب به وجود آمد دست یابند سرگردانی بین سنت و تجدد بوده است. برای خارج شدن ایران از این معضل نیاز است که به رویکرد تعاملی به عنوان رویکردی که بازنگری، نقد و اصلاح سنت و تجدد را سر لوحه کار خود قرار داده است و از این طریق توانسته است رابطه ای تعاملی بین سنت و تجدد بر قرار نماید، توجه کند. برای رسیدن به این مهم باید از آموزش و پرورش به عنوان نهادی تأثیر گذار بر جامعه شروع کرده و با ایجاد روحیه انتقاد پذیری در فراگیران به عنوان شهروندان جامعه، برای نقد سنت و تجدد و همچنین ایجاد و تقویت خلاقیت برای دستیابی به عنصر جدید از طریق نقد سنت و تجدد، زمینه های توسعه و پیشرفت کشور را فراهم آورد.