در این پایان نامه ابتدا در باره هستی شناسی آلن بدیو که مبتنی بر کثرت و در مقابل فلسفه های سنتی است، توصیفاتی ارائه میشود. بدیو هستی شناسی خود را با استفاده از نظریه ریاضی مجموعه ها بیان میکند. پس از این بخش فلسفه اخلاق بدیو که مبتنی بر هستی شناسی اوست بیان میگردد. بدیو در فلسفه اخلاق خود بر مفاهیمی همچون رخداد، وفاداری و سوژه تاکید میکند. در بخش دوم که مربوط به مقایسه هاست، نسبت اندیشه های اخلاقی بدیو با نظرات اخلاقی مارتین هیدگر، کیرکه گور ، ژان پل سارتر و نهایتا کارل مارکس بررسی میگردد. کلی ترین نتایج بدست آمده حاکی از جمع بدیو میان فردگرایی اگزیستانسیالیستی و جمع گرایی مارکسیستی، و برخی تاثیرات دیگر او از این اندیشه هاست.