هدف مطالعه حاضر ارزیابی کارایی رشد و استرس در واکنش به شوری در ماهی کپور نقره ای انگشت قد (hypophthalmichthys molitrix) بود. ماهیان کپور نقره ای از اداره تکثیر و پرورش ماهیان گرمابی اهواز تهیه و در مخازن 2 متر مکعبی به مدت 30 روز نگهداری شده و روزانه به میزان 3% وزن بدن تغذیه شدند. سپس ماهیان (726 /0 ± 55/13 گرم، 93 /0±04/11 سانتی متر) در مخازن 250 لیتری به تعداد 10 ماهی در هر مخزن در دمای (35/1±16/24 درجه سانتی گراد) قرار گرفتند. هوادهی مداوم به منظور نگهداری اکسیژن محلول نزدیک به سطح اشباع برقرار شده بود. پس از سازگاری، روزانه شوری آب به میزان ppt3 افزایش یافت تا به گروههای شوری 3،6،9 و ppt 12 برسد. ماهیان کپور نقره ای در معرض این شوری ها برای مدت 21 روز قرار گرفتند. همچنین ماهیان در آب شیرین به عنوان شاهد با شرایط مشابه پرورش یافتند. هر تیمار دارای سه تکرار بود. ماهی ها هفته ای یکبار برای ارزیابی رشد زیست سنجی می شدند. در انتهای دوره نیز خون گیری از قلب ماهی ها برای اندازه گیری کورتیزول، کلسترول، گلوکز، هماتوکریت و هموگلوبین صورت گرفت. کبد و احشا برای اندازه گیری شاخص کبدی و شاخص احشا به دقت جدا سازی شدند. ترکیب لاشه ماهی با روشهای استاندارد اندازه گیری شد. شوری تا ppt3 وزن بدن، نرخ رشد ویژه، بازماندگی، طول بدن و ضریب تبدیل غذایی را تحت تاثیر قرار نداد. اما شوری های بالاتر 6 و ppt9 استرس معنی داری با تاثیر بر آب زدایی بدن، افزایش کورتیزول، کلسترول و گلوکز و تاثیر منفی بر رشد، ضریب تبدیل غذایی، نرخ رشد ویژه، بازماندگی، هماتوکریت و هموگلوبین داشتند. در ppt12 همه ماهیان قبل از 7 روز تلف شدند. شاخص کبدی و شاخص احشا در شوری های بیش از ppt3 کاهش یافت. ماهی کپور نقره ای سازگاری خوبی در مورد منابع متابولیکی (چربی و پروتئین) بعد از 21 روز قرار گرفتن در معرض شوری نشان داد. ماهی کپور نقره ای یک ماهی استنوهالین است که رشدی خوب و بدون استرس را تا شوری ppt3 نشان داد. این نتایج حاکی از آن است که ماهی کپور نقره ای می تواند در آبهایی تا شوری ppt3 پرورش یابد و شوری بیشتر می تواند استرس و تاثیر منفی بر رشد و بازماندگی ایجاد نماید.