تعداد 40 راس گوساله ماده هلشتاین در یک طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 با 4 تیمار و 10 تکرار در هر تیمار از سن 3 روزگی تا سه هفته پس از شیرگیری، مورد استفاده قرار گرفتند. در این آزمایش اثر 2 عامل اصلی یعنی نوع سیستم آبخوری (سطل و نیپل) و افزودن اسانس به کنسانتره شروع کننده (سطح صفر و 05/0 درصد) بررسی شد. مصرف خوراک، مصرف آب، افزایش وزن روزانه، بازده مصرف خوراک، سن قطع شیر و قوام مدفوع در طول آزمایش اندازه گیری و مورد آنالیز قرار گرفت. همچنین در طول آزمایش از مایع شکمبه جهت تعیین کل اسیدهای چرب فرار و ph شکمبه نمونه گیری شد. نتایج نشان داد سیستم آبخوری بر مصرف خوراک، مصرف آب و قوام مدفوع تاثیر معنی داری داشت (05/0>p) بطوری که گوساله هایی که از آبخوری سطلی استفاده نمودند در دوره پس از شیرگیری و نیز در کل دوره آزمایش مصرف خوراک بیشتری (05/0>p) نسبت به آبخوری نیپل داشتند. سیستم آبخوری نیپل در مقایسه با آبخوری سطلی در دوره پس از شیرگیری و در کل دوره آزمایش نمره قوام مدفوع کمتری (05/0>p) را سبب شد. همچنین گوساله هایی که از آبخوری نیپل استفاده نمودند در طول آزمایش به طور معنی داری (05/0>p) آب بیشتری مصرف نمودند. تاثیر اسانس شوید بر مصرف خوراک، مصرف آب، افزایش وزن روزانه، بازده مصرف خوراک، قوام مدفوع و ph شکمبه معنی دار (05/0>p) بود. جیره های حاوی اسانس شوید در دوره قبل از شیرگیری بطور معنی داری (05/0>p) سبب افزایش اضافه وزن روزانه گوساله ها شدند. همچنین مشخص شد جیره های حاوی اسانس شوید به طور معنی داری (05/0>p) سبب بهبود بازده مصرف خوراک گردیدند. افزودن اسانس به جیره سبب کاهش معنی دار (05/0>p) نمره قوام مدفوع در دوره پس از شیرگیری و کل دوره آزمایش گردید. همچنین مشخص شد افزودن اسانس به جیره در کل دوره آزمایش سبب کاهش معنی دار ph شکمبه شد.