نام پژوهشگر: پریسا اسماعیل تبار نشلی
پریسا اسماعیل تبار نشلی جواد واثقی امیری
تاکنون تحقیقات مختلفی راجع به تأثیر انواع سیستم های سازه ای، توزیع بار جانبی، نوع اتصالات تیر به ستون و نظایر آن بر ضریب رفتار صورت گرفته است. در این تحقیق تأثیر میراگر اصطکاکی پال، به عنوان یک المان الحاقی به سازه، برروی پارامترهای لرزه ای قاب های فولادی مهاربندی شده ارزیابی می شود.غالباً مطالعه ضریب رفتار و اجزای آن با استفاده از تحلیل های استاتیکی غیرخطی صورت می پذیرد، در تحقیق حاضر ضمن بکاربردن روش یادشده در مطالعه اجزای ضریب رفتار از روش دیگری که مبتنی بر انجام تحلیل های دینامیکی است نیز بهره گرفته شده است. روش اخیر برخلاف روش های استاتیکی، دغدغه اثرات زلزله بر سازه، ویژگی های دینامیکی سازه و تأثیر مودهای ارتعاشی مختلف را برطرف کرده و مسلماً چون با نگاشت های زلزله متعدد انجام شده به رفتار واقعی سازه نزدیک تر است. بدین منظور قاب های فولادی با بادبند هشتی بدون میراگر و با حضور میراگر با بارهای لغزش مختلف که درصدی از وزن سازه هستند، (3، 8، 15، 20، 50، 100)درصد، در سه تراز ارتفاعی 5، 8، 10 طبقه مورد مطالعه قرار گرفته اند (در مجموع 21قاب). در هر یک از دو نوع تحلیل، شکل پذیری، اضافه مقاومت و ضریب رفتار قاب های فولادی مجهز به میراگر های اصطکاکی پال بررسی شده اند. نتایج تحلیل های بارافزون نشان می دهند که با افزایش بار لغزش میراگر ضریب رفتار افزایش می یابد. متوسط پاسخ های بدست آمده از تحلیل های دینامیکی نیزاینگونه بیان می دارند که قاب های مجهز به میراگر اصطکاکی در هر تراز ارتفاعی، به ازای یک بار لغزش خاص، ضریب رفتار حداکثری می دهند که می توان این بار لغزش را با توجه به ضریب رفتار بدست آمده، بار لغزش بهینه سازه در نظر گرفت، بطوریکه ضریب رفتار در قاب پنج طبقه به ازای بار لغزش 15% با مقدار 55/10، در قاب هشت طبقه به ازای بار لغزش 50% با مقدار 71/7 و در قاب ده طبقه به ازای بار لغزش 100% و با مقدار 45/6، حداکثر می باشد.