موضوع اعتماد اجتماعی به زعم بسیاری از صاحب نظران در حوزه هایی چون جامعه شناسی، مدیریت، علوم سیاسی و اقتصادی اهمیت نظری و عملی بسیاری برای مطالعه سازمانهای دولتی در بردارد و این موضوع در خصوص سازمان پلیس، بدلیل اینکه فلسفه وجودی و تداوم حیات این سازمان، بدون اعتماد، مشارکت و همکاری شهروندان معنا و مفهومی ندارد اهمیتی مضاعف می یابد. در جوامع مدرن دامنه کنش های اجتماعی از حد دوستان و آشنایان فراتر رفته و به تعامل با کنشگران بیگانه ونا آشنا تعمیم یافته است، علاوه بر این، شرایط زندگی در دنیای کنونی، افراد را ناچار می سازد که به یک سری نهادهای انتزاعی و یا به زعم مک نایت به ساختارهای غیر شخصی اعتماد کنند به همین دلیل نیز اعتماد مدرن (اعتماد به نهادهای تخصصی و انتزاعی) در جامعه امروزی به طور خاص اهمیت می یابد. این پایان نامه درصدد تبیین جامعه شناختی اعتماد شهروندان تهرانی به پلیس است. در این پژوهش اعتماد اجتماعی در دو بعد نهاد و کنشگران پلیس مورد اندازه گیری قرارگرفته است. دستگاه نظری حاوی الگوی تلفیقی (نظریه زتومکا) است و فرضیات تحقیق از مدل نظری استخراج شده اند. در سطح تبیین تئوریک استدلال شده است که«تغییرات اعتماد به پلیس تابعی از ترکیب خطی کارآمدی، پاسخگویی، شفافیت سازمانی و انسجام هنجاری پلیس است». این استدلال نظری از طریق استدلال تجربی مورد داوری قرار گرفته است. مفاهیم در چارچوب منطق فازی درجه بندی شده اند و در مرحله داوری تجربی، از روش تحلیل رگرسیون استفاده کرده ایم. گزاره های مشاهده ای دلالت بر آن دارند که همبستگی رگرسیونی اعتماد به پلیس با ترکیب خطی متغیرهای کارآمدی، پاسخگویی، شفافیت سازمانی و انسجام هنجاری برابر با 85/0 است. نسبتی از واریانس متغیر اعتماد به پلیس که از طریق مشارکت نسبی متغیرهای مذکور تبیین شده است به اندازه 72/0 است. در ادامه پس از بیان دلالت های تئوریک و راهکارهای تقویت اعتماد شهروندان نسبت به پلیس، به این واقعیت اشاره شده است که پژوهش علمی، کنش عقلانی مبتنی بر آزمون و خطا و پایان هر پژوهشی آغاز مسأله جدید است. این قاعده را بر نوشتار حاضر نیز صادق فرض کرده ایم. در پایان برای ادامه انجام این دسته از پژوهشها : مطالعه تطبیقی در سطوح ملی و بین المللی، اعتماد اجتماعی به پلیس در مقام علت و نسبت آن با سایر علل و عوامل اجتماعی و ... به عنوان موضوعات جدید پژوهشی پیشنهاد شده است. مفاهیم کلیدی: اعتماد، اعتماد اجتماعی به پلیس، درجه بندی فازی، شهروند، کارآمدی، پاسخگویی، شفافیت سازمانی، انسجام هنجاری، سرمایه جمعی و انتظارات ارزشی.