چکیده: بشر از آغاز که به وسیله ی ذغال چوب و چربی حیوانات و مواد طبیعی تصاویر درون غارها را کشید، تا امروز که با استفاده از آخرین فناوریها به خلق تصاویر می پردازد، همواره تلاش داشته تا با استفاده از ابزارها و دستاوردهای علمی زمانه خویش به ابراز منویات شخصی اش بپردازند، در واقع شاید بتوان گفت مفهوم تصویر با تغییر روند تولید آثار هنری به مرور متفاوت گشته است اما خود تصویر همواره حضور داشته است. بدین ترتیب تصاویر خلق شده با دست و به کمک ابزار ساده مانند قلم مو و رنگ، حتی اگر بسیار نزدیک به واقعیت و طبیعت کشیده شوند با آنچه توسط ابزار مکانیکی و یا شیوه های نا متعارف ایجاد می شود نه تنها از لحاظ جلوه های بصری بلکه از لحاظ مفهوم نیز بسیار متفاوت خواهد بود. به بیانی دیگر تصویر، ارتباطی مستقیم و معنا دار با ابزار پدید آورنده اش دارد. در سالهای اخیر استفاده از دوربینهای عکاسی و تصویر برداری به عنوان یک ابزار هنری، قابلیتهای ویژه ای را جهت خلق تصاویر در اختیار هنرمندان قرار داده است. در این پژوهش سعی شده تا ابتدا با مطالعه در مورد ویژگیهای ویدئو آرت به مفهوم تصویر در ویدئو آرت پرداخته شود و در ادامه با مقایسه و تحلیل میان انواع تصاویر در صورتهای متفاوت هنری از جمله نقاشی، عکاسی و ویدئو تفاوتهای تصاویر ویدئو یی با سایر گونه های هنری آشکار شود و همچنین به مسائلی چون ارتباط میان آثار ویدئو یی و مخاطبان آن و تعامل ویدئو با رسانه هایی مانند سینما و تلوزیون پرداخته شود. با توجه به مطالب آورده شده در این پژوهش، به نظر می رسد ویژگیهایی چون مستند بودن تصاویر، قابلیت بداهه پردازی، امکان تجربه های جدید بصری، همساز بودن با جامعه ی مصرفی و... در دوربینهای ویدئو یی، باعث ایجاد تحولی نوین در برداشت و ارایه تصویر به مخاطب شده است. کلید واژه ها: