سفر و سیر و سیاحت از زمان های گذشته یکی از مهم ترین تمایلات بشر بوده است. غالب افرادی که اقدام به سفر می کرده اند گاه دست به نوشتن سفرنامه زده اند و همین سفرنامه ها منبع مفیدی برای پژوهشگران و محققان است. به ویژه اگر سفرنامه ها توسط سیاحانی از کشورهای دیگر باشند، معمولاً بدون غرض و نیت سوئی هستند و نوشته های آنان منبعی مطمئن برای پژوهشگران در زمینه های تاریخی، مردم شناسی و اجتماعی می باشد. این پژوهش که شامل بررسی مهم ترین سفرنامه های اروپاییان عصر قاجار می باشد، درچهار فصل تدوین شده است. پس از مقدمه که شامل هدف تحقیق، پیشینه ی تحقیق و روش آن است، در فصل دوم به توضیحاتی راجع به سفرنامه نویسی و اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی عصر قاجار پرداخته شده. فصل سوم به معرفی خلاصه ای از مهم ترین سفرنامه های اروپاییان عصر قاجار اختصاص داده شده و فصل چهارم شامل ارزیابی مولفه های مثبت و منفی ایرانیان از نظر سفرنامه نویسان اروپایی و نتیجه گیری است. با خواندن سفرنامه های غربیان درباره ی خصوصیات ایرانیان – که اغلب تأکید بر خصوصیات منفی است – باید گفت که اغلب این نویسندگان، تمام تلاش خود را به کار گرفته اند تا بتوانند آن چه را که بر صفحه ی کاغذ جاری می سازند، به دور از هر نوع غرض و نظر شخصی و کاملاً واقع بینانه، در دسترس مخاطب قرار دهد. واژگان کلیدی؛ سفر نامه – جهانگردان اروپایی – قاجاریان – ویژگی های مثبت و منفی ایرانیان