بر پایه مطالعات انجام شده در مورد اثرات فرصت تمهید بر روی قدرت اجرایی نوشتاری و شفاهی زبان آموزان و بر اساس مدل نوشتاری کلوگ (1996)، هدف این تحقیق بررسی تاثیر فرصت تمهید بر روی پیچیدگی کلامی کنش زبانی، روانی کنش زبانی، درستی ساختار نحوی نوشتار توصیفی زبان آموزان ایرانی بود. در این مطالعه 37 زبان آموز مابین سنین 18-24 که به طور تصادفی به دو گروه، فرصت تمهید قبل از اجراء و بعد از اجراء تقسیم شده بودند، شرکت داشتند. از زبان آموزان هر گروه خواسته شد که یک متن توصیفی بنویسند.به اعضای گروه فرصت تمهید قبل از اجراء 10 دقیقه زمان داده شد که عملکرد خود را قبل از اجرای فعلیت اصلی طرح ریزی کنند در حالی که اعضای گروه فرصت تمهید حین اجراء باید بلافاصله شروع به نوشتن می کردند و هر چه قدر می خواستند زمان در اختیار داشتند. داده ها جمع آوری و کد گذاری شد و سپس به وسیله فرایند آماری تست نمونه های مستقل تحلیل گردید. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که فرصت تمهید بر روی پیچیدگی کلامی و درستی ساختار عملکرد زبان آموزان تاثیری نداشت اما اثر مثبتی بر روانی کنش زبانی گروه فرصت تمهید قبل از اجراء داشت. یافته های این تحقیق می تواند کاربردهای آموزشی در زمینه های آموزش زبان، آزمون زبان، تربیت معلم و طراحی برنامه آموزشی داشته باشد.