این تحقیق با هدف بررسی تحول صورت گرفته در تفسیر غالب از آموزه غیبت در دوران تاریخی معاصر انجام شده است. وجه ممیزه دوران تاریخی معاصر از دوران قبل از آن، گسترش مناسبات مدرن در سطوح گوناگون جامعه و نقطه شروع آن انقلاب سفید در نظر گرفته شد. دوران مورد مطالعه به سه بازه زمانی 1. از انقلاب سفید تا انقلاب 57، 2. از انقلاب 57 تا پایان جنگ و 3. از پایان جنگ تاکنون تقسیم گشت. در این تحقیق تفاسیر صورت گرفته از آموزه غیبت از دریچه جامعه شناسی معرفت مورد مطالعه قرار گرفتند. فرض بر آن بود که رابطه ای میان تفسیر غالب از آموزه غیبت در یک بازه زمانی و شرایط اجتماعی خاص آن بازه زمانی وجود دارد و این رابطه با کمک مفهوم «انگاره اجتماعی» توضیح داده شد. تلاش شد تا در هر بازه زمانی شرایط اجتماعی در سه حوزه اقتصادی، فرهنگی و سیاسی توصیف شود، پیامدهای احتمالی این شرایط بر گروه های اجتماعی مختلف مورد بررسی قرار گرفت و انگاره اجتماعی در آن بازه زمانی با توجه به این شرایط ترسیم گشت، در ادامه به تفاسیری پرداخته شد که در آن دوره از آموزه غیبت شده بود و با تعیین نسبت موجود میان تفاسیر صورت گرفته در آن بازه زمانی و چگونگی انگاره اجتماعی آن زمان، غالب بودن یک تفسیر نشان داده شد. نشان داده شد که از انقلاب سفید تا انقلاب 57، شرایط اجتماعی به گونه ای بوده است که باعث شده تا تفسیری از آموزه غیبت صورت گرفته که آن را تبدیل به یک معرفت اتوپیایی کرده و وارد انگاره اجتماعی آن زمان کند، از انقلاب 57 تا پایان جنگ با عراق، شرایط اجتماعی به گونه ای بوده است که تفسیری ایدئولوژیک از آموزه غیبت غالب شده و باعث شده که این معرفت دینی به عنوان یک معرفت ایدئولوژیک همچنان در انگاره اجتماعی باقی بماند و از پایان جنگ تاکنون، شرایط اجتماعی به گونه ای بوده است که دو نوع تفسیر از آموزه غیبت به طور همزمان وجود دارد و اکنون نمی توان از غالب بودن یک تفسیر سخن گفت؛ 1. تفسیر رسمی و 2. تفسیر غیررسمی. تفسیری رسمی همچنان به مانند تفسیر غالب در بازه زمانی پیشین است و تفسیر غیررسمی، تفسیری است که آموزه غیبت را تبدیل به یک معرفت غیر ایدئولوژیک و غیر اتوپیایی کرده و از انگاره اجتماعی این زمان خارج می-کند. البته پیش بینی شد که چنانچه تغییرات بنیادینی در شرایط اجتماعی صورت نگیرد، به احتمال زیاد این تفسیر غیر رسمی از آموزه غیبت است که در آینده تبدیل به تفسیر غالب خواهد شد.

خصلت کلیدی تولیدات سینمایی از دیدگاه ما ویژگی تعاملی و اجتماعی آنها است. تحقیق حاضر به بررسی این مسأله می پردازد که یک شخصیت سینمایی چطور متولد شده و به حیات خود در ذهن مخاطبان خویش ادامه می دهد. بر این اساس، کوشیده ایم لحظات تعیین کننده فرآیند خلق شخصیت سینمایی را برجسته نماییم. در لحظه اول، به ویژگی های شخصیتی و محیط اجتماعی فیلمساز نظر افکنده ایم، به اینکه چگونه تخیل فیلمساز در انطباق با این ویژگی ها و شرایط شکل گرفته و چگونه با بهره گیری از استراتژی های مختلف و از خلال فرآیندی که آن را «برونی سازی» می نامیم در قالب شخصیت سینمایی متبلور می گردد. لحظه مهم بعدی مواجهه شخصیت سینمایی با مخاطب است. رابطه میان این دو با بهره گیری از مفهوم «همذات پنداری» و اَشکال مختلفی که برای آن تعریف کرده ایم تبیین می شود؛ اَشکالی چون همذات پنداری حسی، فکری، ابزاری، ناخودآگاه، فاصله گیرانه و تأییدی. شخصیت سینمایی از خلال مواجهه با مخاطب تبدیل به پدیده ای چند صدایی و چند لایه می گردد، امری که ریشه در تبلور ویژگی های شخصیتی و محیط اجتماعی مخاطبان در قالب شخصیت دریافتی شان دارد. ما فرآیند مذکور را از طریق تحلیل دقیق فیلم «هامون» ساخته داریوش مهرجویی (1368) به عنوان مطالعه ای موردی دنبال نموده ایم. شخصیت «حمید هامون» در طول بیش از دو دهه همچنان زندگی و تأثیرگذاری عمیق خود را در ذهن مخاطبان حفظ نموده است و ما این پدیده را با ساخت ابزار مفهومی ای تحت عنوان «تیپ اجتماعی بیگانه» که ریشه در شرایط خاص تاریخی و اجتماعی جامعه ایران دارد توضیح داده ایم. روش کلی این تحقیق مبتنی بر روش نظریه مبنایی و ابزارهای گردآوری داده ها همچون مطالعه اسنادی، تحلیل محتوای کیفی و مصاحبه نیمه ساخت یافته بوده است. مصاحبه با 9 نفر از مخاطبان علاقه مند به شخصیت هامون روشن می کند که چگونه این شخصیت شرایط اجتماعی ای را بازنمایی نموده که مخاطبان این شخصیت آن را عمیقا زیسته اند.

چکیده طی سالهای اخیر بحث برنامهریزی استراتژیک در سطح گستردهای در جامعه به ویژه در سطح تربیت بدنی مطرح بوده است. این پژوهش به منظور تدوین برنامه استراتژیک خصوصی سازی در ورزش کشور براساس مدل swot در سال 1391 صورت پذیرفت. پژوهش حاضر به صورت پیمایشی و توصیفی- تحلیلی بر جامعه مورد مطالعه شامل اساتید و دانشجویان دکتری رشته مدیریت و برنامهریزی ورزشی دانشگاههای دولتی شهر تهران صورت پذیرفت. جهت تدوین برنامه استراتژیک خصوصی سازی در ورزش، از پرسشنامهها، ماتریس swot و سایر آزمونهای آماری به تناسب استفاده شد. پایایی پرسشنامهها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بالاتر از 75% به دست آمد. وپس از آن چشم انداز خصوصی سازی ورزش کشور تدوین شد که مهمترین رکن آن توسعه اقتصادی-علمی-اجتماعی وفرهنگی بدست آمد . با در نظر گرفتن این مهم ما موریت خصوصی سازی وزارت ورزش وجوانان جمهوری اسلامی ایران ، توسعه حوزه های اصلی ورزش (پرورشی ، همگانی و قهرمانی) از طریق افزایش سطح کارایی وبهره وری .در ورزش وتربیت نیروی انسانی متخصص به منظور استفاده کمتر از منابع دولتی عنوان گردید. سپس به بررسی عوامل داخلی و خارجی خصوصی سازی در ورزش پرداخته شد. و به دنبال آن تهیه و تنظیم جدول swot و نهایتاً تدوین استراتژیها میسر شد.

نتایج یافته های کیفی تحقیق، منجر به شناسایی انواع هشت گانه ی دینداری گردید؛ نتایج این مطالعه بیانگر آن است که با تاکید بر معیار «توجه تام بر ابعاد دینداری» می توان به انواع «عبادی»، «مناسکی»، «فقهی» و«توسلی» و با تاکید بر معیار «خودتشخیصی» فرد نیز می توان به انواع «خودمرجع»، «ترکیبی»، «قلب پاک» و «اخلاق گرا» اشاره نمود. همچنین یافته های کمی تحقیق نشان داد که انواع «مناسکی»، «عبادی»، «فقهی»، «اخلاق گرا»، «قلب پاک»، «توسلی»، «خودمرجع» و «ترکیبی»، به ترتیب، برجسته ترین انواع دینداری را در بین جوانان شهر اصفهان تشکیل می دهند. علاوه بر این، استفاده از تکنیک تحلیل خوشه ای و رسیدن به دو نوع دینداری کلی و انواع ذیل آن، الگوی گونه شناسی کیفی تحقیق را تایید کرد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

اهمیت و نقش گسترده دین در زندگی اجتماعی توجه بسیاری از جامعه شناسان را به خود جلب نموده است، این امر باعث شده تا این محققان از دین به عنوان یک منبع اجتماعی یاد کنند که به جریان زندگی اجتماعی انسانها جهت می دهد . از سوی دیگر میزان و نحوه تعاملات کنشگران اجتماعی که امروزه از آن به عنوان سرمایه اجتماعی یاد می کنند نیز از مهمترین موضوعات مورد بررسی جامعه شناسان می باشد. این پژوهش به بررسی ارتباط متقابل این دو متغیر می پردازد. توصیف جامعه شناختی نوع دینداری و میزان سرمایه اجتماعی و نیز بررسی ارتباط متقابل این دو متغیر در جامعه آماری با استفاده از مبادی نظری موضوع و هدف این تحقیق می باشد.

همانگونه که می دانیم ، یکی از آرمانهای انقلاب ما، تربیت دینی افراد جامعه ، به ویژه نسل جوان است. از طرفی جامعه ما جامعه ای در حال گذار است که با ورود دستاوردهای علمی-فنی و تکنولوژیکی نوین، تغییراتی در ساختارهای سنتی ، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، خانوادگی، دینی و ... ایجاد شده است. دراین اثنا با برخوردی که بین ارزشهای سنتی و مدرن ایجاد می شود، دگرگونیهایی هم در گرایشات و ارزشهای افراد، از جمله گرایشات و ارزشهای دینی نسل جوان ایجاد می شود.