استفاده از سیستم های کاتالیزوری غیرهمگن یکی از مهمترین زمینه هایی است که در واکنشهای متفاوت آلی مورد توجه قرارگرفته است. اکسایش انتخابی ترکیبات آلی، یکی از زمینه های گسترده ی تحقیق در شیمی می باشد. از اهداف مهم در این زمینه، جایگزینی فرایندهای استوکیومتری اکسایش با واکنش های کاتالیزوری انتقال اکسیژن می باشد. بدلایل اقتصادی و زیست محیطی، سنتز کاتالیزورهای موثر، پایدار و انتخابگر برای تشکیل محصول مورد توجه قرار گرفته است. یکی از راه کارهای موثر، استفاده از کمپلکس های عناصر واسطه به همراه اکسیدکننده های دوست دار محیط مانند اکسیژن مولکولی و هیدروژن پراکسید می باشد. هیدروژن پراکسید به دلایل ارزان بودن و در عین حال توانایی بالا برای انتقال اکسیژن و تولید آب به عنوان محصول جانبی مورد توجه قرار گرفته است. واکنش های اکسایشی با هیدروژن پراکسید مانند اکسایش الکل ها، سولفیدها و آمین ها به عنوان یک روش سبز در سنتزهای آلی مورد مورد توجه قرار گرفته است. در این زمینه مشخص شده است که پلی اکسومتالات های استخلاف شده با عناصر واسطه از جمله کاتالیزورهای کارآمد و موثر در واکنش های اکسایشی با هیدروژن پراکسید می باشد که تهیه ی کاتالیزورهای غیرهمگن با استفاده از این ترکیبات بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این بررسی، تعدادی از پلی اکسومتالات های استخلاف شده با برخی از فلزات سری اول واسطه (tba)x[pw11mo39].nh2o (m= cr, mn, fe, co, ni, cu, zn) ، سنتز و شناسایی شد که به منظور تهیه ی کاتالیزورهای غیرهمگن، با استفاده از روش سل- ژل این ترکیبات در درون بافت سیلیکا قرار گرفت و در حضور هیدروژن پراکسید30% از این کامپوزیت (tba)x[pw11mo39].nh2o/sio2 (m= cr, mn, fe, co, ni, cu, zn)برای اکسایش الکل ها، سولفیدها و آمین ها استفاده گردید. در بین کاتالیزورهای سنتز شده پلی اکسومتالات استخلاف شده با آهن (iii)قرارگرفته در درون بافت سیلیکا انتخاب گری مناسبی برای تهیه ی محصول از خود نشان داد. در ادامه بازیابی و استفاده مجدد از این کاتالیست مورد بررسی قرار گرفت که این کاتالیست غیرهمگن بدون کاهش قابل ملاحظه ی فعالیت برای 6 مرتبه بازیابی گردید.