امروزه روش های مختلفی برای محافظت در برابر خوردگی وجود دارد که عبارتند از اعمال پوشش، تزریق ممانعت کننده و حفاظت کاتدی که برای سازه های دریایی استفاده توامان دو روش اعمال پوشش و حفاظت کاتدی جهت حفاظت این نوع سازه ها به کار می رود. روش استفاده برای حفاظت کاتدی معمولا روش جریان اعمالی می باشد. اسکله شهید رجایی واقع در 25 کیلومتری غرب بندرعباس بوده که یکی از اسکله های مربوط به صادرات و واردات مواد نفتی است. اسکله مذکور دارای طولی برابر 300 متر و دارای دو محل جهت پهلوگیری همزمان کشتی های نفتی به عرض 85 متر است. تعداد پایل های این اسکله جمعا 17 عدد است که 9 عدد مربوط به دولفین های مهاری و 8 تای دیگر مربوط به دولفین های پهلوگیری می باشد. در ضمن تعداد شمع های آن برابر با 78 عدد است. هدف از انجام تحقیق فعال نمودن سیستم حفاظت کاتدی موجود بوده به طوری که با قرار گرفتن سازه در رنج حفاظتی اطمینان از حفاظت سازه در مقابل خوردگی حاصل گردد.

دی اکسید تیتانیوم به دلیل خاصیت فتوکاتالیستی و آب دوستی یکی از مهم ترین نیمه هادی هایی است که در چند دهه ی اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. ترکیب دو خاصیت فتوکاتالیستی و آب دوستی منجر به وجود خاصیت خود تمیز شوندگی می شود. اما دی اکسید تیتانیوم این خاصیت را تنها در محدوده ی طول موج نور فرابنفش از خود نشان میدهد. اگر بتوان با افزودن عناصری به دی اکسید تیتانیوم خاصیت خود تمیز شوندگی را در محدوده ی طول موج نور مرئی فعال کرد، کاربرد این نوع پوشش به مراتب بیشتر خواهد بود. در این پژوهش در مرحله ی اول به بررسی اثر افزودن یون فلز انتقالی وانادیوم (با سه غلظت 0.06و0.09 و 2 درصد اتمی ) به دی اکسید تیتانیوم به روش سل-ژل و با استفاده از پوشش دهی غوطه وری و بر روی زیر لایه های شیشه ای پرداختیم و در مرحله دوم افزودن وانادیوم را به محلول دی اکسید تیتانیوم- دی اکسید سیلیسیوم، مورد مطالعه قرار دادیم و بهینه ی مقدار افزودن وانادیوم را به لحاظ خاصیت خود تمیز شوندگی مطلوب در محدوده های مختلف از طول موج طیف جذبی، به دست آوردیم. خواص فتو کاتالیستی ، اپتیکی، آب دوستی، زبری سطح، مورفولوژی و سختی و چسبندگی این پوشش ها مورد بررسی قرار گرفت. نهایتا به این نتیجه رسیدیم که افزودن وانادیوم باعث کاهش خاصیت فتوکاتالیستی می شود و میزان بهینه ی آن باعث افزایش خاصیت آب دوستی سطوح پوشش داده شده، خواهد شد.

در این تحقیق رفتار خوردگی آلیاژ منیزیم az91 تغییر شکل یافته توسط روش اکستروژن برشی ساده در دمای اتاق و در محیط کلرید سدیم مورد بررسی قرار گرفت. به منظور مقایسه از نمونه های ریختگی و نمونه های اکسترود شده در دمای c?415 استفاده شده است. نتایج نشان دهنده کاهش اندک مقاومت به خوردگی آلیاژ منیزیم اکستروژن برشی ساده نسبت به نمونه های ریختگی است. نمونه های اکستروژن برشی ساده کرنش مطلوبی را در دمای اتاق تجربه کرده اند، شدت جریان خوردگی در نمودارهای پلاریزاسیون این نمونه ها و نیز نرخ خوردگی آن ها به میزان کم افزایش یافته است. این نتایج می تواند ناشی از حذف رسوبات حین عملیات حرارتی و اکستروژن در دمای بالا و بازگشت آن حین اعمال کرنش با نرخ کم توسط روش اکستروژن برشی ساده باشد. افزایش نابجایی ها و ایجاد مرزهای دوقلویی حین اعمال کرنش به عنوان نقاط فعال خوردگی می تواند دلیل افزایش نرخ خوردگی پس از اعمال کرنش باشد. همچنین تأثیر فرا سنج های محیطی دما و ph بر رفتار خوردگی دو نمونه ریختگی و نمونه اکستروژن برشی ساده مورد مطالعه قرار گرفت.

هدف این پژوهش پیش بینی تقریبی محدوده ی امکان ایجاد فاز آمورف در آلیاژهای مختلف با استفاده از فرآیند آلیاژسازی مکانیکی بوده و در این راستا ابتدا دو نوع مدل ساختاریِ نظم دامنه ی کوتاه و بی نظم برای فاز آمورف تشکیل شده در فرآیند، ارائه شد، نهایتاً نتیجه گرفته شد که ساختار با نظم دامنه ی کوتاه که شباهت زیادی به حالت مایع دارد، پایداری بیشتری دارد. بر این اساس انرژی آزاد گیبس فاز آمورف را محاسبه و سپس با مقایسه ی این انرژی محدوده ی پایداری فاز آمورف محاسبه شد. همچنین در جهت مقایسه ی انرژی آزاد گیبس فازهای آمورف و بلوری، منحنی های جدیدی به نام منحنی های دمای بحرانی با استفاده از داده های ترمودینامیکی نرم افزار ترموکلک، ابداع شد. غلظت کمینه ی شیشه ای شدن، با استفاده از مقادیر غلظت متناسب با دمای بحرانی در دمای اتاق تعیین شده و از طرفی مقایسه ی نتایج حاصل از این مدل با نتایج دیگر مدل ها و فرآیندهای تولید، دقّت این مدل را در تعیین غلظت کمینه ی شیشه ای شدن، دست کم در فرآیند آلیاژسازی مکانیکی تائید نمود. سپس در راستای تعیین زمان آسیاکاری لازم برای دستیابی به شیشه ی فلزی طی فرآیند آلیاژسازی مکانیکی، با بهره جویی از تکنیک پویایی سیستم که اثر همزمان هر پارامتر در دیگر پارامترها را لحاظ نموده و دقت محاسبات را افزایش می دهد، مدلی برای تعیین زمان فرآیند آسیاکاری بر اساس پارامترهای آسیاکاری، توسعه داده شد. زمان آسیاکاری محاسبه شده توسط مدل ضمن مقایسه با زمان آسیاکاری برای آزمون های عملی انجام شده ارزیابی شده و در نهایت امکان بسط مدل ترمودینامیکی برای آلیاژهای سه تایی مورد بررسی قرار گرفت.

حفاظت سازه های در معرض دمای بالا از اهمیت ویژه ای برخوردارند. پوشش های مقاوم به دمای بالا، بنا به پتانسیل کاربردهای که دارند (توربین ها، موتورها، سفینه ها،.... غیره) نقش مهمی را ایفا می کنند. رنگ های سرامیکی که در این دسته از پوشش ها قرار دارند، بدلیل اقتصادی و موثر بودن، کاربرد فراوانی دارند. برای تهیه رنگ های سرامیکی مقاوم به دمای بالا، به اتصال دهنده های غیرآلی نیاز است؛ رنگهای سرامیکی معمولا بر پایه سرامیک های دیر گدازی مثل نیترید برم یا کاربید سیلیسیم و غیره می باشد. در این تحقیق از ترکیبی از دو اندازه دانه کاربید سیلیسیم با نسبت نانو/میکرون (0% نانو-100% میکرون ، 30% نانو-70% میکرون ،50% نانو-50% میکرون، 70% نانو-30% میکرون، 100% نانو-0% میکرون) بعنوان پرکننده اصلی استفاده شده است و متاکائولین و آب و هیدروکسید سدیم/سیلیکات سدیم (فعال کننده)، بعنوان اتصال دهنده غیرآلی بکار رفته است. بعد از مخلوط کردن مواد توسط روش اولتراسونیک و اتریشن بطور همزمان بمدت 3 ساعت و اعمال توسط قلم مو روی سطوح فولاد کربنی و سوپرآلیاژ و عملیات حرارتی، نمونه ها جهت تشخیص یکنواختی مورفولوژی سطح، تحت ارزیابی میکروسکوپی قرار گرفته اند؛ مشاهده شد که با افزایش درصد نانو کاربید سیلیسیم تخلخل کمتر و یکنواختی بیشتر شده است. آزمایش الکتروشیمیایی انجام شده روی نمونه ها نشان داد که با افزایش درصد نانو کاربید سیلیسیم مقاومت به خوردگی بیشتر و جریان خوردگی کمتر می شود. آزمون سایش هم برای تمامی نمونه ها انجام شد و مکانیزم سایش برای تمام نمونه ها از نوع سایشی تعیین گشت. آزمایش اسپری نمک نیز نشان داد که تمام نمونه ها بعد از 500 ساعت غوطه وری در آب و نمک همچنان مقاوم به خوردگی بودند. آزمون چسبندگی نیز برای تمامی نمونه ها بالاترین درجه چسبندگی را نشان داده است. در کل با افزایش نانو کاربید سیلیسیم خواص بهتری نتیجه می شود.

در این پژوهش سعی ما بر این بوده است که با استفاده از روش های نوین الکتروشیمیایی به بررسی رفتار خوردگی زوج سیم ارتودنسی نیکل- تیتانیوم و براکت فولاد زنگ نزن در محیط شبیه سازی شده دهان پرداخته شود و شرایط محیطی دهان در طول روز اعم ازموقع مصرف انواع غذاها و نوشیدنی ها وشست وشوی دهان با خمیردندان و دهان شویه ها ی حاوی یون های فلورید شبیه سازی گردد.همچنین رفتار خوردگی گالوانیکی در دو محلول مختلف رینگر و بزاق مصنوعی دوفوکاستیلو مقایسه شده است. بدین منظور سل آزمایش به نحوی فراهم شد که توانایی کنترل دما را داشته باشد.نمودارهای پلاریزاسیون چرخه ای و امپدانس الکتروشیمیایی مربوط به فاکتورهای مختلف بررسی وفیت شده و نهایتاً عکس های میکروسکوپ الکترونی برای تایید نتایج آورده شد.بررسی ها نشان داد که افزایش دما بر نرخ گالوانیکی زوج (سیم نیکل-تیتانیم، براکت فولاد زنگ نزن) در محلول رینگر تاٌثیر گذاشته و باعث محلول از قلیایی به اسیدی، مقاومت به خوردگی کوپل (سیم نیکل- ph افزایش نرخ خوردگی آن می گرددو با تغییر تیتانیم، براکت فولاد زنگ نزن) در محلول رینگر کاهش می یابد. افزایش غلظت یون کلر و فلور موجب افزایش نرخ خوردگی گالوانیکی در محلول رینگر می گردد علاوه بر آن تاٌثیر بسیار زیادی بر مقاومت به خوردگی حفره ای دارد .همچنین دیده شد که محلول شبیه سازی شده بدن رینگر خاصیت خورندگی بیشتری نسبت به محلول بزاق مصنوعی از خود نشان می دهد.

در این تحقیق آزمایش هایی جهت بررسی اثر پودرسنگ آهک بر خواص بتن انجام شده است. به این منظور نمونه های بتن همراه با جایگزین 3، 5 و 7 درصد پودرسنگ آهک با بتن بدون مواد جایگزین مقایسه شد. ابتدا آزمایش هایی برای تعیین خواص فیزیکی و شیمیایی ماسه، شن و سیمان انجام گرفت و پس از مطابقت با میزان استاندارد، بتن های همراه با جایگزین پودر سنگ آهک و بدون پودر سنگ آهک ساخته شد. همچنین در سنین مختلف بتن میزان نفوذ آب، مقاومت فشاری، نفوذ تسریع شده یون کلرید، تعیین درصد کاهش وزن آرماتور در بتن و وزن مخصوص اشباع بتن در شرایط مختلف تعیین شد. نتایج نشان می دهد که میزان نفوذ آب و یون کلرید در بتن های همراه با جایگزین 3، 5 و 7 درصد پودر سنگ آهک نسبت به بتن بدون مواد جایگزین در سنین مختلف کمتر شده است. همچنین نفوذ آب، یون کلرید و درصد کاهش وزن آرماتور در بتن شامل 3 درصد پودر سنگ آهک کاهش بیشتری نسبت به بتن شامل 5 و 7 درصد پودرسنگ آهک و بتن بدون مواد جایگزین داشته است و در نتیجه باعث کاهش خوردگی بیشتر بتن می شود و از نظر فنی و اقتصادی بهینه می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد که بتن همراه با جایگزین 3 درصد پودر سنگ آهک نسبت به بتن بدون مواد جایگزین مقاومت فشاری بالاتری در سنین مختلف داشته است و به دلیل اثر پرکنندگی پودر سنگ آهک در بتن، وزن مخصوص بتن افزایش بیشتری داشته است.

انتخاب پوشش مناسب برای سطح خارجی لوله های انتقال نفت و گاز یکی از قسمت های مهم در ایجاد یک سیستم حفاظتی برای کاهش میزان خوردگی این خطوط بشمار می رود. یکی از مشکلات عمده پوشش های خط لوله مسئله جدایش کاتدیک است که در اثر اعمال جریان کاتدی و ایجاد محیط قلیایی در فصل مشترک پوشش-فلز به وجود می آید و باعث جدایش پوشش از خط لوله می شود. تحقیق حاضر با هدف مقایسه خواص حفاظتی و کارایی دو پوشش عمده خط لوله، پلی اتیلن سه لایه و پلی یورتان صد در صد جامد انجام شده است. در ابتدا به بررسی مطالعاتی عوامل تخریب پوشش ها پرداخته شد و در مرحله بهد تعدادی تست های خوردگی، الکتروشیمیایی و مکانیکی جهت مقایسه رفتار پوشش ها در برابر شرایط مخرب ایجاد شده در تست ها انجام شد. با توجه به اینکه مشکل جدایش پوشش پلی اتیلن سه لایه از سطح لوله هنوز بر طرف نشده است لازم است تا در خصوص پوشش های جدید محافظ خطوط لوله بررسی و مطالعه ای صورت گیرد تا چنانچه مزیت و برتری هایی در آن ها نسبت به پوشش پلی اتیلن سه لایه ملاحظه شد، به عنوان جایگزین معرفی گردند. مطابق با نتایج آزمایش ها و مطالعات انجام شده، پوشش پلی یورتان 100% جامد الزامات استاندارد ها را به خوبی تامین می کند و جدایش زودهنگام آن ها از سطح لوله مشاهده نشده است، خاصیت سپر حفاظت کاتدی ندارد و با ضخامت هایی در حد یک سوم پوشش پلی اتیلن سه لایه قابل اعمال در سایت می باشد، لذا می تواند جایگزین مناسبی برای پوشش پلی اتیلن سه لایه باشد.

از مشکلات مهمی که در سیستم شستشوی گاز واحد احیا شرکت فولاد خوزستان رخ می دهد و باعث توقفات تولیدی در حین کارکرد کارخانه فولادسازی می شود، بحث خوردگی این سیستم است. در تحقیق حاضر به بررسی پارامتر های مختلف خوردگی از جمله جنس آلیاژ، دما، نقش بازدارنده ها و بطور کلی فاکتورهای تاثیر گذار در این فرایند پرداخته شده و در نهایت پس از مقایسه داده ها راهکارهایی جهت حداقل کردن خسارتهای ناشی از این پدیده با نگاهی به اقتصادی بودن آن پیشنهاد شده است. با بررسی نقشه های اولیه پروژه و بررسی ریز ساختارها و جنس آلیاژهای بکار رفته در سیستم شستشوی گاز، انحرافاتی که در پیاده سازی طرح اولیه حادث شده بود، شناسایی شد. اکثر این انحرافات شاید در سیستم فعلی در حال کار قابل رفع نباشد و لی با توجه به احداث فاز دوم احیا، اصلاح آنها می تواند در بهبود عملکرد و کارایی سیستم نقش بسزایی داشته باشد. پس از بررسی نقشه ها، با انجام آزمایشات کوپن گذاری، طیف نگاری امپدانس و آزمایشات xrd، میزان خوردگی و همچنین عناصر خورنده مشخص گردید و در نهایت با بررسی و مطالعه بر روی مواد تزریقی به آب مورد استفاده در اسکرابر و نقش هر یک در بهبود و یا عدم بهبود خوردگی به تفکیک مشخص گردید. مجموع بررسی های بعمل آمده نشان می دهد که با توجه به اینکه در سیستم فعلی امکان تعویض جنس آلیاژها و فاکتورها ثابت، علیرغم اشکال در طراحی وجود ندارد، در مرحله اول بهترین راه حل کاهش خوردگی تصحیح شمیایی آب به لحاظ استفاده از اکسیژن زداها و بازدارنده هاست.

در این پژوهش، تأثیر حضور ذرات ذرات تقویت کننده بر روی خواص مکانیکی، مقاومت در برابر خوردگی و خوردگی تحت تنش کامپوزیت و نانوکامپوزیت al/sic مورد بررسی قرار گرفته است. پودر کامپوزیتی و نانوکامپوزیتی al/sic با درصدهای وزنی مختلف فاز تقویت کننده (0، 2، 5/2 و 5 درصد وزنی) به روش آسیاب مکانیکی تهیه شد و پس از آن پودر حاصله برای رسیدن به شکل نهایی پرس سرد و پس از آن نمونه پرس شده تحت فرآیند اکسترود گرم قرار گرفت. آزمایش ها خواص مکانیکی نشان از افزایش سختی و استحکام با افزایش ذرات تقویت کننده در زمینه آلومینیومی داشت، که این بهبود در خواص مکانیکی در نانو کامپوزیتها نسبت به کامپوزیتها بیشتر بوده است. آزمونهای الکتروشیمیایی که در محیط آب دریا انجام گرفت نشان داد که نرخ خوردگی در کامپوزیتها و نانوکامپوزیتها بیشتر از نرخ خوردگی در زمینه یکپارچه است. با افزایش میزان ذرات تقویت کننده تمایل به خوردگی حفره ای بیشتر شده است. همچنین آزمایش ها خوردگی تحت تنش نشان داد که با افزایش میزان ذرات تقویت کننده، حساسیت به خوردگی تحت تنش افزایش می یابد که میزان این حساسیت برای کامپوزیت al/sic نسبت به نانو کامپوزیتها بیشتر است.

از عمده ترین مشکلات فولادهای زنگ نزن حساس شدگی در حین فرایند تولید یا شرایط کاری می باشد و از اهمیت خاصی برخوردار است. به منظور ایجاد درجات مختلفی از حساس شدگی، عملیات حرارتی حساس شدن به مدت 24 ساعت در محدود? دمایی ?800-500 صورت گرفت. در این پژوهش ابتدا با انجام آزمون راکتیواسیون پتانسیودینامیک الکتروشیمیایی دو حلقه ای و پلاریزاسیون آندی بر روی نمونه های حساس شد? فولاد زنگ نزن (محلول سازی شده و بدون محلول سازی) در محیط 5/0 مولار اسید سولفوریک حاوی 01/0 درصد وزنی kscn و در دمای ?25، محدود? پتانسیل مربوط به ناحی? ترانس پسیو در مورد هر نمونه، مشخص گردید. سپس آزمون امپدانس الکتروشیمیایی در پتانسیل های مربوط به هر ناحیه و در محدود? فرکانس hz 100000-01/0 انجام شد. نتایج حاکی از وجود سه ناحی? انحلال آندی لای? پسیو، انحلال مرزدانه و بروز خوردگی حفره ای با تغییر میزان پتانسیل آندی می باشد. اثر بهبودبخشی در دمای بالاتر از ?600 برای آلیاژ بدون محلول سازی مشاهده شد. با انجام آزمون امپدانس الکتروشیمیایی در پتانسیل مربوط به انحلال آندی لای? پسیو در محل مرزدانه ها، امکان تعیین میزان حساس شدگی آلیاژ بررسی گردید. پتانسیل مشخصی که برای تعیین درج? حساس شدن به دست آمد، برای کلی? فولادها یکسان بود. با افزایش میزان درج? حساس شدن، مقدار مقاومت انتقال بار در این پتانسیل مشخص کمتر بود.

در سال های اخیر، زیبایی یکی از اصول مهم کاربردهای ارتودنسی است. سیم های ارتودنسی موجود از جنس آلیاژهای فلزی هستند. این سیم ها خواص مکانیکی مطلوب را دارا هستند ولی فاقد زیبایی هستند همچنین سیم های ارتودنسی فلزی آلیاژهایی با پایه نیکل هستند که در مجاورت با بزاق خورده شده و یون نیکل آزاد میشود و ماهیت آنتی ژن آن باعث بروز حساسیت به صورت التهاب، قرمزی و زخم های دهانی در بیماران حساس می گردد. در این پژوهش برای حل مشکل زیبایی و خوردگی سیم های فلزی، سیم های ارتودنسی کامپوزیتی پلیمری تقویت شده با الیاف شیشه به روش تیوب شرینکیج ساخته شدند. برای ساخت این سیم های کامپوزیتی از رزین اپوکسی و دندانی به عنوان ماتریس و از الیاف شیشه به عنوان تقویت کننده استفاده شده است و عملیات بهبود فصل مشترک با اعمال سیلان به الیاف شیشه جهت تقویت خواص مکانیکی صورت گرفت. همچنین آزمون های مکانیکی و شیمیایی برای بررسی خواص و مقایسه رفتار سیم های کامپوزیتی ساخته شده با سیم فلزی نیکل- تیتانیم انجام شد.

یکی از بزرگترین مشکلاتی که اغلب صنایع با آن دست به گریبان هستند معضل خوردگی میباشد. برای مبارزه با این مسئله تا کنون تحقیقات فراوانی صورت گرفته است و راه های متنوعی برای توقف و یا کاهش خوردگی مورد استفاده قرار گرفته اند. استفاده از بازدارنده های خوردگی از جمله روشهای پرکاربرد میباشد. در این پژوهش نیز سه ترکیب پلیمری قابل حل در آب, اوره فرمالدهید, ملامین فرمالدهید و ملامین اوره فرمالدهید سولفاناته, ساخته شده و بررسی های الکتروشیمیایی بمنظور ارزیابی خاصیت بازدارندگی خوردگی این ترکیبات انجام شد. نمونه مورد استفاده فولاد کربنی و محلول خورنده محلول سدیم کلرید 5/3% بود. در بخش دوم پژوهش, 2 درصد وزنی ذرات نانویی دی اکسید سیلیسیم به یکی از ترکیبات اضافه شده و اثر بهبود دهنده افزایش این ذرات مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات انجام شده شامل اندازه گیری پتانسیل مدار باز, بررسی های پلاریزاسیون تافل و امپدانس الکتروشیمیایی و همچنین بررسی مورفولوژی سطحی توسط میکروسکوپ الکترونی بود.

با توجه به اهمیت موضوع خوردگی در بخشهای مختلف صنایع و هزینه های گزاف مستقیم وغیر مستقیم این پدیده مخرب بر تجهیزات وتاسیسات و همچنین افزایش ریسک خطر از کار افتادگی این ادوات ، عامل حفاظتی رنگ وپوشش به عنوان یکی از متداول ترین روشهای حفاظت بسیار مهم همیشه مطرح بوده است .برای ارائه یک روش مهندسی درست کم اشتباه بودن ارائه آن راهکار بخصوص در امر جلوگیری و حفاظت از فرسایشو خوردگی با استفاده از پوششهای غیر فلزی یکی از فاکتور های مهم در این اصل می باشد .در صنایع کشور ، با توجه به میزان رو به رشد مراکز صنعتی بالطبع نیاز به استفاده از رنگ های محافظت از خوردگی و فرسایش نیز افزایش یافته و همچنان بیشتر خواهد شد از این رو برای کاهش میزان خطا در ارائه دستورالعملهای فنی در این خصوص و سد کردن راه مشاوران ناکارآمد نیاز به یکپارچه سازی و همسان کردن مدلهای تخصصی در طراحی سیستم های رنگی ، همواره بعنوان یک کمبود جدی قلمداد میگردد.یکی از راه حلهای موجود ارائه یک سامانه نرم افزاری برای مدیریت مهندسی رنگ در این بخش می باشد. طراحی نرم افزار مذکور با مدل درختی مخصوص به خود با در نظر گرفتن قابلیت ارتقاء این سیستم در آتی برای کامل تر شدن این سیستم طراحی شده است .با توجه به نبود مدل مشابه برای این نوع نرم افزار که قابلیت پوشش فنی برای خطوط لوله وتاسیسات را داشته باشد مدل نرم افزاری مذکور از ارائه اطلاعات بصورت فرمت های نوشتاری ، محاسبات هندسی ، تبدیل واحد ها ، محاسبات متره وبرآورد برای خطوط لوله ، محاسبات میزان رنگ مورد نیاز ، تعیین وضعیت خوردگی و زنگ زدگی سطح ، برآورد نوع و میزان ذرات ساینده مورد نیاز برای آماده سازی سطح ، تعیین روش آماده سازی سطح و تعیین درجاتی از پرتی مورد نظر کابران برای تعیین میزان رنگ و ذرات ساینده ، استفاده شده است .

خوردگی فولاد در محیط های آبی حاوی دی اکسید کربن، از دیرباز تاکنون همواره یکی از مشکلات موجود در صنایع نفت و گاز بوده است. خوردگی لوله های مغزی و جداری در صنایع نفت و گاز تحت تاثیر عواملی نظیر دما، غلظت دی اکسید کربن محلول و سولفید هیدروژن، شیمی آب، سرعت سیال، میزان ترکنندگی آب یا نفت، ترکیب شیمیایی و شرایط سطح فولاد و غیره قرار دارد. لذا در این تحقیق به بررسی اثر غلظت نمک موجود در الکترولیت، دما و ph به صورت انفرادی و تجمعی بر خوردگی دی اکسید کربن فولاد 80n api پرداخته شده است. در این راستا از سه محلول با شوری کم (کل ذرات محلول< l/mg 3000)، شوری متوسط (کل ذرات محلول~ l/mg 35000 ) و شوری زیاد (کل ذرات محلول ~ 180000) که دارای ترکیبات nacl، 2cacl، 2mgcl، 4so2na و kcl می باشند، استفاده گردیده است. ترکیب شیمیایی و غلظت محلول های به کار برده شده در این تحقیق بر اساس اطلاعات به دست آمده از آب سازندی میدان نفتی یاران (شامل یاران شمالی و جنوبی، واقع در آبادان و در 120 کیلومتری غرب اهواز و در مرز با عراق)، جهت بررسی اثر غلظت های کمتر و بیشتر، انتخاب شده است. جهت بررسی اثر دما و ph، آزمایش ها در 6 دمای متفاوت (35، 45، 55، 65، 75، 85 درجه سانتی گراد) و سه ph مختلف (ph محلول اشباع از دی اکسید کربن، 5/5 و 6/5) صورت پذیرفته است. فرایند خوردگی توسط آزمون های پلاریزاسیون تافل و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون های الکتروشیمیایی، افزایش غلظت نمک سبب به تاخیر افتادن واکنش های آندی و کاتدی و در نتیجه کاهش نرخ خوردگی می گردد. افزایش دما در تمامی شوری ها ابتدا سبب افزایش نرخ خوردگی و سپس کاهش نرخ خوردگی می گردد. افزایش ph نیز در هر سه شوری منجر به کاهش نرخ خوردگی گردیده است. سطح خورده شده نمونه ها و محصولات خوردگی تشکیل شده بر روی آن توسط میکروسکوپ الکترومی روبشی (sem) مورد بررسی قرار گرفته است و وجود فازهای کلسیت و آراگونایت بر روی آن ها آشکار است. جهت بررسی دقیق تر تاثیر انفرادی و تجمعی فاکتورها از روش های آنالیز کمی (به روش آنالیز واریانس از نوع دومرحله ای) و کیفی (جهت تعیین برهمکنش ها و نیز مشخص نمودن جهت تغییرات سرعت خوردگی) نیز جهت آنالیز داده های به دست آمده استفاده شده است.

هدف از انجام این تحقیق ایجاد پوشش سرامیکی آلومینا و پوشش سرامیکی کامپوزیتی، آلومینا-هیدروکسی آپاتیت روی فولاد ضدزنگ 316l، به روش پلاسمای الکترولیتی کاتدی و بررسی زیست سازگاری آن در محلول رینگر و در دمای ? 37 می باشد. حمام الکترولیت با استفاده از محلول al(no3)3.9h2o در آب ساخته شد. زمان بهینه پوشش دهی ده دقیقه در نظر گرفته شد. ساختار و ترکیب شیمیایی پوشش های ایجاد شده بوسیله میکروسکوب الکترونی روبشی (sem) و دستگاه تفرق اشعه ایکس (xrd) بررسی گردید.نتایج حاکی از تشکیل سرامیک آلومینا و همچنین کامپوزیت سرامیکی آلومینا-هیدروکسی آپاتیت بر روی فولاد ضد زنگ 316l بود. نتایج آزمون های مختلف خوردگی نشان داد که تغییرات ترکیب در سطح باعث بهبود خواص خوردگی در محلول رینگر و در دمای c ° 37 می شود. همچنین مقاومت به سایش و ضریب اصطکاک با استفاده از دستگاه پین روی صفحه چرخان در محیط رینگر مورد بررسی قرار گرفت. سختی و زبری نمونه ها اندازه گیری شد. بررسی نتایج به دست آمده نشان داد که تغییر مورفولوژی سطحی باعث بهبود خواص سایشی و بالا رفتن زبری و سختی سطح می گردد. در پایان نتایج تست های خوردگی در محلول رینگر و در دمای ?37 برای دو لایه پوشش مورد مقایسه قرار گرفت ونتایج نشان دادکه مقاومت به خوردگی پوشش آلومینا-هیدروکسی آپاتیت بهبود یافته است.

هدف از انجام این تحقیق ایجاد پوشش سرامیکی آلومینا و پوشش سرامیکی کامپوزیتی، آلومینا-هیدروکسی آپاتیت روی فولاد ضدزنگ 316l، به روش پلاسمای الکترولیتی کاتدی و بررسی زیست سازگاری آن در محلول رینگر و در دمای ? 37 می باشد. حمام الکترولیت با استفاده از محلول al(no3)3.9h2o در آب ساخته شد. زمان بهینه پوشش دهی ده دقیقه در نظر گرفته شد. ساختار و ترکیب شیمیایی پوشش های ایجاد شده بوسیله میکروسکوب الکترونی روبشی (sem) و دستگاه تفرق اشعه ایکس (xrd) بررسی گردید.نتایج حاکی از تشکیل سرامیک آلومینا و همچنین کامپوزیت سرامیکی آلومینا-هیدروکسی آپاتیت بر روی فولاد ضد زنگ 316l بود. نتایج آزمون های مختلف خوردگی نشان داد که تغییرات ترکیب در سطح باعث بهبود خواص خوردگی در محلول رینگر و در دمای c ° 37 می شود. همچنین مقاومت به سایش و ضریب اصطکاک با استفاده از دستگاه پین روی صفحه چرخان در محیط رینگر مورد بررسی قرار گرفت. سختی و زبری نمونه ها اندازه گیری شد. بررسی نتایج به دست آمده نشان داد که تغییر مورفولوژی سطحی باعث بهبود خواص سایشی و بالا رفتن زبری و سختی سطح می گردد. در پایان نتایج تست های خوردگی در محلول رینگر و در دمای ?37 برای دو لایه پوشش مورد مقایسه قرار گرفت ونتایج نشان دادکه مقاومت به خوردگی پوشش آلومینا-هیدروکسی آپاتیت بهبود یافته است.

آلیاژ آلومینیوم 5083 و 6061 به دلیل داشتن نسبت استحکام به وزن بالا به عنوان آلیاژهای پر کاربرد در صنایع و سکوهای دریایی استفاده می شوند. عناصر اصلی آلیاژی در آلیاژهای 5083 و 6061 به ترتیب منیزیم و سلیسیوم می باشد. با توجه به کاربردهای این دو آلیاژ لزوم اعمال عملیات سطحی مناسب جهت افزایش مقاومت به خوردگی آن ها اجتناب ناپذیر است.

امروزه در جوامع پیشرفته، دیابت که ناشی از بروز اختلال در تولید هورمون توسط غدد درون ریز می باشد، یکی از عمده ترین عوامل ناتوانی، معلولیت و حتی مرگ انسان محسوب می گردد و تنها راه کاهش عوارض آن، کنترل مداوم میزان قند خون بیمار از طریق آزمایش خون می باشد. از این رو اهمیت ساخت الکترودهای مورد استفاده در تشخیص گلوکز با دقت و حساسیت بالا و همچنین قیمت ارزان آشکار می گردد. از این رو در این تحقیق اقدام به بررسب و ساخت الکترودهای نانو بیوحسگر غیر آنزیم دار گلوکز با حساسیت، قدرت تشخیص و انتخابگری بالا شده است. جهت ساخت الکترودها از گرافیت به عنوان بستر و از نانو ذرات اکسید مس به عنوان جزء تشخیص دهنده گلوکز استفاده شده است. همچنین برای افزایش قدرت تشخیص و انتخابگری الکترودها، نیاز به بهسازی و افزایش در سطح موثر بستر گرافیتی بود که برای این امر، سطح گرافیت توسط صفحات گرافن (در حدود 30 لایه) تزئین شده با نانوذرات اکسید آهن که در اثر میدان مغناطیسی هم جهت گردیده است بهسازی شده و نانو الیاف کامپوزیتی پلی آنیلین/گرافن به روش الکتروپلیمریزاسیون بر روی سطح گرافیتی بهسازی شده ایجاد گردید. جهت ایجاد نانو الیاف آنیلین در سطح الکترود گرافیتی، روش ها و همچنین محلول های مختلف الکتروپلیمریزاسیون مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت نانو الیاف پلی آنیلین با کمترین قطر 67 نانومتر و مقاومت ویژه 3.4 ?.cm، به روش الکتروپلیمریزاسیون پتانسیل سیکلی در محدوده پتانسیل -0.2 - 1.0v و نرخ روبش پتانسیل 25mv.s-1 و در محلول اسیدی حاوی منومر آنیلین با ترکیب شیمیایی 0.05m aniline+0.75m hno3+0.25m h2so4 و در حضور میدان مغناطیسی به بزرگی 0.25t تولید گردید. نانو الیاف پلی آنیلین تولید شده، برای آنکه در ساخت الکترود نانو بیوحسگر گلوکز مورد استفاده قرار گیرد، می بایست به صورت خود دوپ شده در آمده تا در شرایط کاری الکترود با ph قلیایی، رسانایی الکتریکی و فعالیت الکتروشیمیایی خود را حفظ نماید. جهت ایجاد خاصیت خود دوپ شوندگی در آنیلین، از دو روش غوطه وری به مدت 30 دقیقه و دیگر اعمال پتانسیل سیکلی در محدوده -0.2 – 0.5v و با نرخ روبش 50mv.s-1 برای 5 سیکل و در محلول اسید سولفوریک 12 مولار استفاده شده است. ساخت پلی آنیلین با خاصیت خود دوپ شوندگی، در کنار افزایش میزان پایداری پلی آنیلین در محیط های قلیایی، موجب افزایش مقاومت ویژه پلی آنیلین تا میزان 9.6?.cm می گردد. از این رو جهت جبران کاهش در رسانایی ایجاد شده، اقدام به ساخت کامپوزیت پلی آنیلین-گرافن با مقاومت ویژه 1.2 ?.cm و با افزودن میزان 0.1 mg/ml گرافن با خصوصیت کمتر از 7 لایه به محلول الکتروپلیمریزاسیون معرفی شده و انجام الکتروپلیمریزاسیون به روش پتانسیل سیکلی و تحت میدان مغناطیسی مشابه قبل شده است. پس از انجام مقدمات کار، در نهایت دو نوع الکترود نانو بیوحسگر گلوکز به صورت بدون غشاء و با غشاء پلیمری از جنس نافیون ساخته شد. در الکترودهای نوع بدون غشاء از رسوب و سپس اکسیداسیون الکتروشیمیایی نانو ذرات مس در سطح الکترود گرافیتی و گرافیت/نانوالیاف پلی آنیلین استفاده شده است. الکترودهای با غشاء نافیون نیز به سه صورت گرافیت/ نانو ذرات اکسید مس/ نافیون، گرافیت/ نانوالیاف پلی آنیلین خود دوپ شده/ نانوذرات اکسید مس/ نافیون و نهایتاً گرافیت/ صفحات هم جهت گرافن-اکسید آهن/کامپوزیت نانوالیاف پلی آنیلین خود دوپ شده-گرافن/ نانوذرات اکسید مس/ نافیون ساخته شد. در میان الکترودهای نانو بیوحسگر گلوکز ساخته شده، به طور کلی الکترودهای حاوی نانوالیاف پلی آنیلین از محدوده رفتار خطی بالاتر و پتانسیل پیک گلوکوز پایین تری به نسبت الکترودهای با بستر گرافیتی برخوردارند. بهترین خصوصیات سنجش گلوکز مربوط به الکترود گرافیت/ صفحات هم جهت گرافن- اکسید آهن/ کامپوزیت نانوالیاف پلی آنیلین خود دوپ شده-گرافن/ نانوذرات اکسید مس/ نافیون با رفتار خطی از 1µm-7mm گلوکز، میزان حساسیت پاسخ به گلوکز معادل 86.5µa.mm-1.cm-2، حد تشخیص عملی در حدود 1µm و حد تشخیص تئوری در حدود 0.038µm می باشد. همچنین پتانسیل پیک مربوط به تشخیص گلوکز این الکترود در حدود 0.44v تعیین شده است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

سازه های فولادی در آب دریا همواره در معرض محیط خورنده دریایی بوده و می بایست سالها کارآیی لازم را داشته باشند. بکارگیری روشهای کنترل خوردگی جهت حفاظت سازه های فوق علاوه بر کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری این سازه ها، عمر مفید آنها را افزایش داده و از به هدر رفتن سرمایه های عظیم ملی جلوگیری می کند. سیستم حفاظت کاتدی موثرترین و قابل کنترل ترین روش جهت کنترل خوردگی سازه های فولادی در دریا است . یک ویژگی خاص همراه با حفاظت کاتدی یک سازه دریایی، شکل گیری رسوبات نمکی بر روی آنها می باشد. این رسوبات همچون مانعی، باعث کاهش رسیدن اکسیژن محلول در آب به سطح فولاد شده و باعث پلاریزاسیون غلظتی و در نتیجه کاهش جریان لازم برای نگهداری سازه فولادی در یک پتانسیل از پیش تعیین شده می شوند. لذا شکل گیری این رسوبات تاثیر سودمندی در افزایش راندمان کاری سیستم حفاظت کاتدی دارد. در این تحقیق، به مساله قابلیت کاهش جریان این رسوبات ، طبیعت رسوبات نمکی بوجود آمده روی سطح فولاد پلاریزه شده و ارتباط آن با پارامترهای موثر حفاظت کاتدی پرداخته شده است . چهار پارامتر آزمایشاهی انتخاب شده و در محدوده ای که بیانگر وضعیت طبیعی آن دریا می باشد مورد تحقیق قرار گرفته اند. این پارامترها عبارتند از: -1 پتانسیل ˆ جریان ˆ زمان -2 سرعت الکترولیت -3 درجه حرارت الکترولیت -4 شرایط فیلم سطحی در این تحقیق رسوبات نمکی در آب دریای طبیعی فراهم شده از خلیج فارس شکل گرفتند و ریز ساختار میکروسکوپی این رسوبات نمکی و ترکیب شیمیایی آنها بوسیله میکروسکوپ الکترونی و آنالیز اشعه x مورد مطالعه قرار گرفته است . براساس نتایج حاصل از آزمایشات انجام شده، رسوبات نمکی شکل گرفته در پتانسیل -950 میلی ولت نسبت به الکترود مرجع کالومل، از مقاومت ، چسبندگی و انسجام بیشتری برخوردار بوده و این خواص با افزایش درجه حرارت ، کاهش سرعت جریان آب دریا و آماده سازی سطح فولاد به منظور برطرف کردن لایه های اکسیدی اولیه، بهبود می یابد.

خوردگی درصنعت نفت از دیرباز موجبات تخریب وسایل و تجهیزات مورداستفاده نتیجه صرف هزینه های هنگفت درخصوص تعمیر و تعویض آنها رافراهم آورده است . مطالعات و تحقیقات دامنه داری درزمینه های خوردگی درشرایط خاص حاکم برقسمتهای مختلف یک پالایشگاه انجام پذیرفته که براساس آنها روشهای حفاظت درمقابل خور تعیین و بکارگرفته شده است .ازجمله قسمتهائی که همواره درمعرض خوردگی شدیداست" ناحیه بالاسری ستون تقطیر اتمسفری نفت خام" میباشد.بررسی چگونگی خوردگی و روشهای حفاظت مواد فلزی در مقابل آن موضوع این تحقیق میباشد.عوامل اصلی خوردگی درناحیه بالاسری ستون تقطیر نفت خام عبارتنداز: کلرورهیدروژن، سولفور- هیدروژن و آب که منبع و منشاء هریک در نفت خام شناخته شده است .نفت خام هم حاوی نمکها کلروری است که این نمکها عمدتا" شامل کلرور سدیم و به میزان کمتری کلرورهای کلسیم و منیزیم میباشند.با هیدرولیز نمکهای کلرور منیزیم و کلسیم در کوره پیش گرم گاز hcl تولید میگردد.این گاز پس از بالارفتن از ستون تقطیر در ناحیه بالاسری جذب قطرات آب متشکله شده و اسیدکلریدریک مایع بوجود می آید که بسیار خورنده است و ph کمی دارد.گوگرد در نفت خام بصورت آزاد h2s حل شده و ترکیبات آلی گوگرددار موجود است .درشرایط محیطی پالایشگاه گوگرد بصورت h2s در آمده و باعث خوردگی سطوح فولادی میگردد.روشهای حفاظت و کنترل خوردگی براساس خارج ساختن عوامل مخرب فوق الذکر و یاخنثی سازی آنها انجام می پذیرد.این روشها شامل عملیات : نمک زدائی، خنثی سازی و بکارگیری ممانعت کننده ها میباشد که پالایشگاه مجموع آنها بکارگرفته میشود.نفت خام مصرفی پالایشگاه شیراز از منابع نفتی گچساران تامین میگردد که دارای مشخصات خاص خود میباشد.ازجمله آنکه این نوع نفت خام بیش از 1/7 درصد گوگرد دارد و بنابراین درنوع خود جزء ترش ترین نفتهای موجود درایران است .سرعت خوردگی روی تجهیزات ناحیه بالاسری ستون تقطیر به نوع نفت خام، میزان نمکهای موجود در آن، مقدار گوگرد و h2s بوجود آمده و ph محیط بستگی کامل دارد.بمنظور تعیین تاثیر عوامل فوق و اتخاذ بهترین شرایط و کنترل خوردگی نیاز به انجام آزمایش روی نفت خام موردنظر میباشد.بدین جهت دستگاه)pilot plant(مناسبی طراحی و ساخته شد که در آن نمونه های حلقوی شکل تحت شرایط مختلف خوردگی آزمایش گردیدند.شرایط مختلفی که تحت بررسی قرا گرفته اند عبارتنداز -1 : افزایش اسیدکلریدریک در نفت خام گچساران به میزان -2 10ppm,6ppm,1ppm افزودن گاز h2s بطور مصنوعی به نفت خام به میزان 350 ppm -3 بکارگیری انواع ممانعت کننده ها درشرایط تشدید شده و انتخاب بهترین نوع آنها.تعیین میزان خوردگی بااندازه گیری کاهش وزن نمونه ها و به روش خاص خود انجام پذیرفت .ممانعت کننده هائی که استفاده شدند عبارت بودند از دونمونه تجا به نامهای "sepacor ap" و "unicor c" و سه نمونه آزمایشگاهی که توسط مرکز پژوهش شرکت نفت ایران تولید گردیده بودند .

بر اساس این تحقیق فولاد ek2 وتولیدی شرکت فولادی لعاب پذیر است و تمامی لعاب های تولیدی شرکت های داخلی بر روی آن قابل اعمال میباشند. اما لازم به ذکر است که این لعابها بسته به شرایط کاری و اقتصادی مصرف کننده باید برای ورق مذکور ثابت گردند. در این صورت قادر خواهیم بود به کیفیت کورد قبول استاندارد دست یابیم. ایجاد یک لعاب مناسب بر روی سطح فلز به عوامل مختلف در طول انجام این فرآیند بستگی دارد و هدف از انجام این تحقیق بدست آوردن شرایط بهینه در مراحل سه گانه اعمال لعاب روی فلز یعنی: -1 آماده سازی سطح ورق -2 آماده سازی لعاب و پوشش دادن آن روی سطح -3 تعیین دما و زمان پخت لعاب می باشد. همچنین در طول این تحقیق شرایط مختلف اکسیداسیون ورقها به منظور کربن زدایی آنها مورد بررسی قرار گرفت که نتایج مثبتی نیز بدست آمد. بطور کلی لعابهایی که در حال حاضر در کارخانجات مهم بکار گرفته می شود عمداتا از سه منبع داخلی تهیه می شود که در این پژوهش هر سه نوع لعاب مورد بررسی قرار گرفته و قابلیت های هر کدام مشخص گردیده است . و در نهایت برای هر کدام از لعاب ها مواد افزودنی لازم، عملیاتی که به منظور فرآوری لعاب باید صورت گیرد و سیکل بهینه لعاب دادن با توجه به شرایط آزمایشگاهی تعیین شده است . در انجام این پروژه سعی شده است ، تا حد امکان به شرایط صنعتی نزدیک گردد تا نتایج کاربردی بدست آید.

برای تهیه آمونیاک ، نیتروژن لازم است که در این واحد نیتروژن از هوا و هیدروژن از گاز سنتز تهیه می شود. گاز سنتز، ترکیبی از گازهای مختلف مثل ‏‎co2 , h2s ‎‏ ، رطوبت و .. است.که در مراحل مختلف جذب می شوند، آخرین جزیی که جذب می شود دی اکسید کربن است که توسط یک جاذب شیمیایی به نام منو اتانول امین ‏‎(mea)‎‏ در فشار زیاد و دمای کم جذب می شود و هیدروژن باقیمانده برای تولید آمونیاک مصرف می شود. نهایتا با افزایش دما و کاهش فشار ، دی اکسید کربن از ‏‎‏‎mea‎‏جدا شده و به واحد اوره فرستاده می شود.‏‎mea‎‏ به تنهایی خورنده نیست ولی پس از جذب ‏‎co2‎‏ به شدت خورنده می شود.عوامل موثر بر خوردگی در این واحد عبارتند از : دما ،سرعت سیال، دی اکسید کربن محلول ، اکسیژن محلول ، هیدروکربنهای محلول ، هیدروکربنهای مایع ، نمکهای پایدار در برابر حرارت ، ذرات جامد ، فشار زیاد در برج دفع، نوع و غلظت الکانول آمین به کار رفته ، محصولات زوال یافته و میزان بارگذاری گاز اسیدی. مهمترین راههای کنترل خوردگی در این واحدها عبارت است از : تقطیر مداوم ، تقطیر شرایط واحد، استفاده از موادی با مقاومت خوردگی بیشتر، استفاده از ممانعت کننده های خوردگی. در این تحقیق چهار قطعه تخریب شده مربوط به لوله فیلتراسیون ، مخزن کربن فیلتر، بافل و کانال ورودی مبدل حرارتی مود مطالعه قرار گرفت و چند نوع خوردگی در آنها مشاهده شد.همچنین نمونه هایی از این قطعات تهیه شد و سرعت خوردگی آنها در محلول ‏‎mea rich‎‏ توسط دستگاه تانسیواستات اندازه گیری و با سرعت خوردگی نمونه هایی از جنس فولاد های ضد زنگ 304 و 316 مقایسه شد.نتایج حاکی از آن است که کمترین سرعت خوردگی مربوط به فلزات ضد زنگ مخصوصا نوع 316 است و در بین ممانعت کننده ها خوردگی بنزوتری ازول بهترین عملکرد را داراست.

جمع شدن رسوبات بر روی سطوح مبدلهای حرارتی و خوردگی آنها یکی از مشکلات رایج در عملکرد سیستمهای خنک کننده آب بسیاری از صنایع می باشد. در طی 30 سال گذشته پیشرفتهای تکنولوژیکی در تولید پلیمرهای مناسب که در سیستمهای خنک کننده آب کاربرد دارند، توانایی برنامه عملیاتی برای کنترل موثر و اقتصادی تر رسوبات معدنی، رسوبات بیولوژیکی و خوردگی رد سیستمهای خنک کننده آب گردشی باز و بسته را بهبود بخشیده است.در این تحقیق عملکرد سه ممانعت کننده پلیمری در مقایسه با یک ممانعت کننده آلی در جلوگیری از تشکیل رسوبات کربنات، سولفات و فسفات کلسیم در سیستم خنک کننده آب بررسی و مقدار بهینه ممانعت کننده ها برای جلوگیری از تشکیل رسوب تعیین شد. همچنین تاثیر پارامترهای فرایند از جمله دما و ‏‎ph‎‏ بر روی توانایی این ممانعت کننده ها در جلوگیری از رسوب بررسی گردید. تحقیقات انجام شده شاهد این مطلب است که راندمان ممانعت کنندگی با افزایش ‏‎ph‎ و دما در یک غلظت ثابت از ممانعت کننده کاهش می یابد.همچنین توسط یک سیستم خنک کننده پایلوت تمایل به خوردگی و رسوب گذاری یک نمونه آب خنک کننده در حضور این ممانعت کننده ها با ارزیابی اندیس لانگلیر ‏‎(lsi)‎‏ و اندیس پایداری رایزنر ‏‎(ri)‎‏ و انیس پوکوریوس ‏‎(psi)‎‏ مورد بررسی قرار گرفت.خاصیت ممانعت از خوردگی، ممانعت کننده های رسوب به تنهایی و نیز در ترکیب با روی و تولید تری آزول ‏‎(tta) در کنترل نمونه های فولادی و برنجی ارزیابی گردید. یافته های این تحقیق به انتخاب پلیمر مناسب در برنامه های عملیات خنک کننده آب کمک می کند.در این تحقیق همچنین تاثیر ترکیبات تری آزول و ممانعت کننده پایه مولیبدات در کنترل خوردگی مس و برنج ارزیابی شد. اثر اختلاط تری آزل ها با ممانعت کننده پایه مولیبدات، اثر ‏‎ph‎‏ و دما بر راندمان بازدارندگی ممانعت کننده ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر این مطلب است که هر سه ممانعت کننده موثر می باشند و ترکیب تری آزول با مولیبدات در کنترل خوردگی موثرتر می باشند.