این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین خلاقیت و شیوه های مقابله با استرس و تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر شیوه های مقابله با استرس در دانش آموزان دختر دوره ی راهنمایی شهر مبارکه انجام گرفت. جامعه ی آماری در این پژوهش عبارت بود از کلیه ی دانش آموزان دختر دوره ی راهنمایی شهر مبارکه که در سال تحصیلی 89-88 مشغول به تحصیل بودند. به منظور نمونه گیری در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. به این ترتیب از بین 4 مدرسه ی راهنمایی به طور تصادفی یک کلاس اول، یک کلاس دوم و یک کلاس سوم انتخاب گردیدند. سپس از بین این کلاسها تعداد 100 نفر از دانش آموزان (33 نفر از کلاس اول)، (33 نفر از کلاس دوم) و (34 نفر از کلاس سوم) به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس تست خلاقیت تصویری تورنس (فرم ب) و همچنین پرسشنامه ی شیوه های مقابله با استرس (تست کوپینگ) برای این 100 نفر اجراء گردید. بعد از آن دانش آموزان به طور تصادفی با فواصل منظم به دو گروه کنترل و آزمایش (هر گروه متشکل از 50 نفر) تقسیم شدند. به طور یک روز در میان و در طی 4 جلسه ی تقریباً 70 دقیقه ای برای گروه آزمایش، 8 برنامه از مهارتهای زندگی شامل (مهارت خودآگاهی، مهارت حل مسأله، مهارت تصمیم گیری، مهارت برقراری ارتباط موثر با دیگران، مهارت تفکر خلاق، مهارت همدلی، مهارت مقابله با هیجانها و مهارت مقابله با استرس) اجراءگردید و در این مدت، گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. در قسمت اول این پژوهش نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که بین خلاقیت و شیوه ی مقابله ای مسآله مدار رابطه ی معنا داری وجود دارد (p<0/05)، ولی بین خلاقیت و شیوه های مقابله ای هیجان مدار و اجتناب مدار رابطه ی معناداری وجود ندارد (p>0/05). همچنین در قسمت دوم پژوهش نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی سبب کاهش معناداری در استفاده از شیوه های مقابله ای هیجان مدار (p<0/05) و اجتناب مدار(p<0/01) در مرحله ی پس آزمون می شود، ولی این آموزش افزایش معناداری در لستفاده از شیوه ی مقابله ای مسأله مدار ایجاد نمی کند (p>0/05).