فاسیولوز یک بیماری انگلی مهم در نشخوارکنندگان بوده که فاسیولا ژیگانتیکا (کرم کبدی گرمسیری) و فاسیولا هپاتیکا (کرم کبدی معتدل) عوامل ایجاد کننده آن می باشند. آلودگی به این انگل باعث بروز ضایعات فراوان در پارانشیم کبد و مجاری صفراوی، بروز کم خونی، کاهش تولیدات دامی (گوشت، شیر و پشم) و ضبط کبدهای آلوده در کشتارگاه شده و خسارات اقتصادی زیادی را وارد می سازد. تشخیص فاسیولوز با روش آزمایش مدفوع به دلیل حساسیت کم و نیاز به گذراندن دوره باروری در کرم بالغ چالش بر انگیز است. در این مطالعه، با استفاده از آنتی ژن های دفعی- ترشحی و خام، الایزای غیرتجاری به عنوان یکی از حساس ترین آزمایش ها برای تشخیص این بیماری در گاو مورد ارزیابی قرار گرفت. دو گروه از گاوان شامل، 50 راس آلوده و 50 راس غیر آلوده به فاسیولاژیگانتیکا با این روش مورد ارزیابی قرار گرفتند. همه ی سرم های جمع آوری شده به وسیله الایزای غیرتجاری، با غلظت بهینه آنتی ژن (1 میکروگرم در هر حفره) مورد بررسی قرار گرفتند. در الایزای طراحی شده رقت مناسب سرم 10/1 و رقت مناسب کونژوگه پراکسیداز ضد igg گاوی 8000/1، رقت مناسب آنتی ژن دفعی– ترشحی و خام به ترتیب 170/1 و3600/1 به دست آمد. پس از به کار گیری این روش حساسیت، ویژگی، دقت، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی برای آنتی ژن دفعی- ترشحی به ترتیب 88%، 80%، 85 %، 48/81% و 95/86% و برای آنتی ژن خام به ترتیب 90%، 74%، 82%، 5/77% و 88% محاسبه گردید. در مجموع نتیجه گیری می شود، الایزای غیرمستقیم با استفاده از آنتی ژن های دفعی-ترشحی می تواند به عنوان یک روش تشخیصی سریع سرمی، در تشخیص فاسیولوز در نظر گرفته شود

تیلریوزیس گرمسیری یک بیماری لنفوپرولیفراتیو پیشرونده در گاومیش و گاو می¬باشد که بوسیله تیلریا آنولاتا ایجاد می¬شود. تیلریا اورینتالیس در گروه تیلریاهای خوش¬خیم قرار دارد (تیلریا سرجنتی، تیلریا بوفلی و تیلریا اورینتالیس). تیلریوزیس خوش خیم گاو و گاومیش، دارای علائم بالینی ملایم یا بدون علائم می¬باشد. در این مطالعه 138 نمونه¬ی خون از گاومیش¬ها و 138 نمونه¬ی خون از گاوها جمع آوری و مورد آزمایش قرار گرفتند. پرایمرهای tbs-s و tbs-a برای تفریق گونه¬های تیلریا و بابزیا از یکدیگر در آزمون pcr مورد استفاده قرار گرفت. کلیه نمونه¬های مثبت pcr اولیه با پرایمر های اختصاصی تیلریا آنولاتا (ta-s/tbs-a) و پرایمر های اختصاصی تیلریا اورینتالیس (to-s/tbs-a) تحت آزمون semi-nested pcr قرار گرفتند. آزمون semi-nested pcr حاکی از آن بود که 11 (97/ 7 درصد) و 22 (94/15درصد) نمونه¬ی خون گاومیش¬ها و گاوها به ترتیب آلوده به تیلریا آنولاتا بود. اما در رنگ آمیزی با گیمسا 6 (34/4 درصد) و 15 (86/10 درصد) نمونه¬ی گاومیش و گاو به ترتیب آلوده به تیلریا آنولاتا بود. در حالی که آلودگی به تیلریا اورینتالیس در گاومیش و گاو مشاهده نشد. در طول این مطالعه 186و 289 عدد کنه¬ی ایکسودیده از قسمتهای مختلف بدن گاومیش¬ها و گاوها به ترتیب جمع آوری گردید. در آزمایش semi-nested pcr، از 186 کنه¬ی جدا شده از گاومیش¬ها 23 (36/12 درصد) عدد کنه¬ی هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم و 7 (76/3 درصد) عدد کنه هیالوما آناتولیکوم اکسکاواتوم آلوده به تیلریا آنولاتا بود. در حالی که در آزمایش 289 عدد کنه¬ی جدا شده از گاوها 47 (25/16 درصد) عدد کنه¬ی هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم، 13 (52/4 درصد) عدد کنه¬ی هیالوما آسیاتیکوم آسیاتیکوم و 9 (11/3 درصد) عدد کنه¬ی هیالوما آناتولیکوم اکسکاواتوم آلوده به تیلریا آنولاتا بود. نتایج این مطالعه نشان داد که کنه¬ی هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم نقش مهمی در انتقال تیلریا آنولاتا در شمال غرب ایران دارد. همچنین نتایج نشان داد که روش گیمسا در مقایسه با روش semi-nested pcr حساسیت کمی دارد و برای تشخیص آلودگی تیلریا در گاومیش و گاو مناسب نمی¬باشد.