نتیجه ی کلی حاصله از تحقیق حاضر این است که پراکنش مراحل نارس کرم میوه خوار گوجه فرنگی به صورت تصادفی می باشد. به علت اینکه این آفت تخم خود را به صورت انفرادی روی گوجه فرنگی قرار می دهد و کمتر در دسترس زنبور تریکوگراما قرار می گیرد که در این تحقیق هیچگونه پارازیتیسمی را بر روی تخم آفت مشاهده نمی شد. در مورد پارازیتیسم لاروها درصد پارازیتیسم در شرایط طیبعی خیلی کم بود به طوری که گونه غالب cotesia kazak با حدود 58/2 درصد پارازیسیتم بسیار پاییینی را به خود اختصاص می دهد. الگوی پراکنش تخم و لاروهای کرم میوه خوار گوجه فرنگی به صورت تصادفی می باشد که این الگو می تواند اطلاعات مهمی از تاثیر عوامل محیطی بر جمعیت آن ها ارایه نماید (نستل و همکاران، 1995). از جنبه های کاربردی الگوی توزیع فضایی می توان به کاربرد آن در مدل سازی (تیلور، 1984)، تعیین روش مناسب نمونه برداری (بوتز و شالجه، 2004) و طراحی برنامه های نمونه-برداری(تسای و همکاران، 2000؛ چو و همکاران، 2005) اشاره نمود. با توجه به نکات اشاره شده برای افزایش درصد پارازیتیسم باید در انتخاب سموم انتخابی که برای زنبورهای پارازیت کمترین زیان را داشته باشد استفاده کرد. با توجه به اینکه رهاسازی زنبورهای پارازیتوئید در گرگان در تاریخ های نامناسب(نصب تریکوکارت در 7/3/87) کنترل نسل این آفت با روش های بیولوژیک عملا غیر ممکن می باشد و باید در تاریخ های رهاسازی و نحوه رهاسازی دقت زیاد نمود. انتخاب تاریخ کاشت و تحقیق در مورد تاریخ کاشت گوجه فرنگی می تواند زمینه مناسبی برای تحقیقات آینده باشد. استفاده از میزبان های واسط و تحقیقات در مورد استفاده از این میزبان ها در مزارع گوجه فرنگی زمینه را برای کنترل این آفت فراهم می کند.